Verbum

абсе́сціся, ‑сядуся, ‑сядзешся, ‑сядзіцца; зак.

Разм. Пасяліцца, спыніцца жыць на якім‑н. месцы; прыжыцца. Сяляне абселіся па гэты бок хвойніку. Чорны.

двухво́кіс, ‑у, м.

Хімічнае злучэнне, у якім адзін атам якога‑н. элемента злучан з двума атамамі кіслароду. Двухвокіс азоту. Двухвокіс серы.

керага́з, ‑а, м.

Род бясшумнага прымуса, у якім згарае газа. Кірыла смажыў сабе на керагазе яечню, варыў густую чорную каву. Шамякін.

лакіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. лакіраваць.

2. Слой лаку, якім пакрыта што‑н. Лакіроўка сцерлася.

лунаці́зм, ‑у, м.

Хваравіта-нервовы стан, пры якім чалавек у глыбокім сне можа хадзіць, лазіць і падсвядома выконваць іншыя дзеянні; самнамбулізм.

памылко́васць, ‑і, ж.

Якасць памылковага; няправільнасць. Толькі прайшоўшы вялікія жыццёвыя выпрабаванні, Гушка пераконваецца ў памылковасці таго шляху, якім ён ішоў. Луфераў.

педагене́з, ‑у, м.

Спец. Спосаб размнажэння некаторых беспазваночных жывёлін, пры якім у лічынак развіваюцца неаплодненыя яйцаклеткі, якія даюць пачатак новаму пакаленню.

[Грэч. páis, paidód — дзіця і genesis — нараджэнне, паходжанне.]

перагні́сці і перагні́ць, ‑гніе; зак.

Згніць зусім, поўнасцю. // Прагніўшы ў якім‑н. месцы, разваліцца на часткі. Перагнілі кроквы, і страха правалілася.

разліне́ены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад разлінеіць.

2. у знач. прым. На якім праведзены лініі. Разлінееная папера. Разлінеены сшытак.

трагікаме́дыя, ‑і, ж.

1. Драматычны твор з камічнымі і трагічнымі элементамі.

2. Гісторыя, падзея, становішча, у якім да сумнага прымешваецца смешнае.