педагене́з, ‑у, м.

Спец. Спосаб размнажэння некаторых беспазваночных жывёлін, пры якім у лічынак развіваюцца неаплодненыя яйцаклеткі, якія даюць пачатак новаму пакаленню.

[Грэч. páis, paidód — дзіця і genesis — нараджэнне, паходжанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)