лакіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. лакіраваць.
2. Слой лаку, якім пакрыта што‑н. Лакіроўка сцерлася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)