прававы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да права 1 (у 1, 2 і 3 знач.). // Заснаваны па праве, які выражае нормы права. Прававыя адносіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ры́фавы 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рыфа 1. Рыфавыя адкладанні.
ры́фавы 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рыфа 2. Рыфавы вузел.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
селенаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да селенаграфіі.
2. Спец. Які мае адносіны да Месяца, яго паверхні, да яго прыродных умоў. Селенаграфічныя каардынаты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
су́мачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да сумкі (у 1 знач.), сумачкі.
2. Які мае адносіны да сумкі (у 2 знач.). Сумачныя звязкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
та́завы 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да таза 1. Тазавы цэх.
та́завы 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да таза 2. Тазавыя косці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трансфармацы́йны 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да трансфармацыі 1. Трансфармацыйная апаратура.
трансфармацы́йны 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да трансфармацыі 2. Трансфармацыйны касцюм.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Ні́храць (ніхрэць) ’недамагаць, чэзнуць’ (ТС), ніхрыты ’чахнуць, сохнуць’ (брэсц., Нар. лекс.). Няясна; магчыма, у аснове дзеяслоў тыпу рус. хрять ’цягнуцца марудна і з цяжкасцю’, суадносны з польск. ochrzely ’чэзлы’ і пад. (параўн. Фасмер, 4, 281); у такім выпадку ні‑ мае ўзмацняльны характар, чым, магчыма, тлумачыцца і націск на ім. Нявысветленыя адносіны да балг. дыял. нехареіа ’марнець, чахнуць, чаўрэць’, з якім суадносіцца нехар (Стойчев, СбНУ, XXXI, 306), нехрь, нехър ’лянота, гультайства’, нехрив ’лянівы, вялы’ (Гераў), параўн. радоп. харее ’спрыяе’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Трая́кі ‘які мае адносіны да трох крыніц, які праяўляецца ў трох відах, гатунках і інш.’ (ТСБМ, Барад., Скарбы₂, Варл.; ігн., паст., Сл. ПЗБ), ‘патройны’ (Некр. і Байк.), ст.-бел. троꙗки ‘тс’ (КГС). Неабавязкова з польск. trojaki, як мяркуе Мацкевіч (Сл. ПЗБ, 5, 124). Параўн. укр., рус. троя́кий, серб. тро̏јак ‘тс’, славац. trojaký ‘тс’, балг. троя́к ‘тс’, што да прасл. *troj > ст.-бел. трой ‘траякі’ (ГСБМ) (гл. трое), якому адпавядае славен. troji ‘траякі’ (Сной₂, 786; Фасмер 4, 104).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
стрэ́лачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да стрэлкі (у 1 знач.), з’яўляецца стрэлкай. Стрэлачны паказальнік. // Забяспечаны стрэлкай-паказальнікам. Стрэлачны тэлеграф.
2. Які мае адносіны да стрэлкі (у 3 знач.). Стрэлачны ліхтар. Стрэлачны рычаг. // Які мае адносіны да абслугоўвання стрэлкі (стрэлам). Стрэлачны пост.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́нкерны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да анкера (у 1 знач.). Анкерны ход.
2. Які мае адносіны да анкера (у 2 знач.). Анкерны болт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)