пачапа́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е;
1. Дакрануцца некалькі разоў; пакратаць.
2. Крануўшы, парушыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пачапа́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е;
1. Дакрануцца некалькі разоў; пакратаць.
2. Крануўшы, парушыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыцярпе́цца, ‑цярплюся, ‑церпішся, ‑церпіцца;
Прывыкнуць, прызвычаіцца да чаго‑н. непрыемнага, непажаданага; звыкнуцца з чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэйс, ‑а,
Паездка на якім‑н. транспарце па пэўным маршруце.
[Ад ням. Reise — паездка, падарожжа.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
састарэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе;
Зрабіцца, стаць старым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усвядо́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць;
Поўнасцю, да канца зразумець што‑н.; уразумець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хлюпаце́ць, ‑паціць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэ́ласць, ‑і,
1. Непашкоджанасць, некранутасць каго‑, чаго‑н.
2. Адзінства, звязанасць усіх частак чаго‑н.; цэльнасць, цэласнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цяпе́рашні, ‑яя, ‑яе.
1. Які існуе
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экіпа́ж 1, ‑а,
Агульная назва лёгкіх пасажырскіх павозак.
[Фр. équipage.]
экіпа́ж 2, ‑а,
1. Каманда, асабовы састаў карабля, самалёта, танка і пад.
2. Берагавая воінская часць марской пяхоты, якая часта выкарыстоўваецца для папаўнення флоцкіх каманд.
[Фр. équipage.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
глядзе́ць, -джу́, -дзі́ш, -дзі́ць; -дзі́м, гледзіце́, -дзя́ць; -дзі́;
1. на каго-што і ў што. Накіроўваць позірк, каб убачыць каго-, што
2. каго-што. Разглядаць, успрымаць, знаёміцца з кім-, чым
3. каго-што. Рабіць агляд, абследаванне.
4. каго-што, за кім-чым і са
5. на каго-што. Браць прыклад з каго
6. на каго-што. Так ці інакш адносіцца да каго-, чаго
7. Віднецца, паказвацца адкуль
8.
а) папярэджанне, перасцярогу або пагрозу.
б) здзіўленне, спалох.
в)
9.
10. 1
Воўкам глядзець (
Глядзець з рук каго або чыіх (
Глядзець праз пальцы (
Глядзець праўдзе ў вочы — цвяроза і правільна ўсё ўспрымаць.
Глядзець смерці ў вочы — быць у вялікай небяспецы, блізка ад смерці.
Як у ваду глядзеў (
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)