Verbum

пераатэстава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., каго (што).

Атэставаць нанава з мэтай праверкі кваліфікацыі, зацвярджэння ў новым званні.

П. навуковых супрацоўнікаў.

|| незак. пераатэсто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. пераатэста́цыя, -і, ж.

Прайсці пераатэстацыю.

перава́га, -і, ДМ -ва́зе, мн. -і, -ва́г, ж.

1. Асаблівасць, што выгадна адрознівае каго-, што-н.; выгада.

Атрымаць перавагу.

Колькасная п.

2. Выключнае права на што-н., прывілея.

Спадчынныя правы і перавагі.

пераве́сіць, -ве́шу, -ве́сіш, -ве́сіць; -ве́шаны; зак.

1. што. Павесіць на другое месца.

П. партрэт.

2. каго-што. Перакінуўшы цераз што-н., павесіць канцамі ўніз.

П. мяшок цераз плячо.

|| незак. пераве́шваць, -аю, -аеш, -ае.

перапэ́цкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што (разм.).

Запэцкаць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. усё адзенне.

|| незак. перапэ́цкваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. перапэ́цкацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. перапэ́цквацца, -аюся, -аешся, -аецца.

пераўзбро́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., каго-што.

Узброіць па-новаму, нанава.

П. армію.

|| незак. пераўзбро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. пераўзбро́іцца, -о́юся, -о́ішся, -о́іцца; незак. пераўзбро́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. пераўзбрае́нне, -я, н.

адчу́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; -чу́ты; зак., каго-што.

1. Пазнаць шляхам адчування.

А. холад.

А. моцны боль у назе.

2. Зведаць, перажыць, зразумець.

А. несправядлівасць.

А. сябе шчаслівым.

|| незак. адчува́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

акры́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак., каго-што.

1. Накрыць, ахінуць.

А. плечы цёплай коўдрай.

2. перан. Пакрыць, агарнуць.

Жыта маладое поле ўсё акрыла.

Шэры туман акрыў лугавіну.

|| незак. акрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

асадзі́ць³, асаджу́, аса́дзіш, аса́дзіць; аса́джаны; зак.

1. што. Акружыць умацаваны пункт войскам.

А. крэпасць.

А. горад.

2. перан., каго-што. Прыстаць з просьбамі; абступіць, дамагаючыся чаго-н. (разм.).

|| незак. аса́джваць, -аю, -аеш, -ае.

абкача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што, у чым.

Пераварочваючы з боку на бок, пакрыць чым-н. (сыпкім, вязкім)

А. рыбу ў муцэ.

|| незак. абка́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абка́чванне, -я, н.

аблі́чча, -а, н.

1. Знешні выгляд, сукупнасць адметных рыс каго-, чаго-н.; рысы і выраз твару.

Сціранне аблічча старой вёскі.

Знаёмае а.

2. перан. Характар, духоўны склад.

Маральнае а. чалавека.

Нацыянальнае а. літаратуры.