жирово́й тлу́шчавы;
жировая промы́шленность тлу́шчавая прамысло́васць;
жирова́я железа́ тлу́шчавая зало́за;
жирово́е яйцо́ (без зародыша) баўту́н; (без скорлупы) вы́лівак.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
яе́чка, ‑а, н.
1. Памянш.-ласк. да яйцо.
2. Парная мужчынская палавая залоза, што выпрацоўвае сперматазоіды і мужчынскія палавыя гармоны.
3. У батаніцы — устарэлая назва семязавязі.
•••
Як яечка — пра што‑н. добра зробленае, прыгожае. Тыдзень часу, і грэбля была б як яечка. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ко́ка ’яйцо’ (ТСБМ, Нар. лекс., Бяльк., Шат., Сцяшк., Мат. Гом.). Укр. коко, рус. коко ’тс’, балг. коко ’тс’, польск. koko, чэш. koko, н.-луж. koko ’тс’. Гукапераймальнае. Няма падстаў для праславянскай рэканструкцыі. Параўн. какатаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
круты́ I в разн. знач. круто́й;
к. бе́раг — круто́й бе́рег;
к. перало́м — круто́й перело́м;
к. но́раў — круто́й нрав;
к. паваро́т — круто́й поворо́т
круты́ II
1. (загустевший) круто́й;
~то́е яйцо́ — круто́е яйцо́;
2. ту́го (кре́пко) ссу́ченный;
~ты́я ні́ткі — ту́го (кре́пко) ссу́ченные ни́тки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ко́ка
I ж., бот. ко́ка
II ср. яйцо́ (детский жаргон);
◊ ба́чыць во́ка, дзе пячэ́цца к.! — посл. зна́ет соро́ка, где зи́му зимова́ть!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
су́чка 1, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Памянш. да сука; тое, што і сука. Ля ног рыбака сядзіць калматая, чорная сучка Мурза. Бядуля.
•••
З-пад сучкі яйцо ўкрасці гл. украсці.
су́чка 2, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Разм. Малыя санкі, якія ўжываюцца як дапаможныя пры перавозцы бярвёнаў; падсанкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укра́сці сов. укра́сть, утащи́ть, уворова́ть; похи́тить; (животное, машину и т.п. — ещё) увести́, угна́ть;
◊ у бо́га цяля́ ўкра́сці — у бо́га телёнка укра́сть;
з-пад су́чкі яйцо́ ўкра́дзе — (о ловкаче, воре) погов. из-под су́чки яйцо́ ута́щит;
хто парася́ ўкраў, у таго́ ў вуша́х пішчы́ць — посл. на воре́ ша́пка гори́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Брухе́ль ’празмерна тоўсты чалавек’ (Янк. Мат.). Параўн. брухмель. Аднак суфіксацыя ў слове брухель не зусім звычайная, таму не выключаецца, што яно можа быць іншага паходжання — запазычаннем, якое было фармальна адаптавана праз асацыяцыю з брухам. Параўн. польск. burchel, burchla, purchel, purchla ’гуз, пухір на целе’; ’мяккая скурка яйца’; ’яйцо, знесенае без цвёрдай шкарлупіны’ (гэта слова Варш. сл., 1, 236, параўноўвае з purchawka).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
галубі́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да голуба, належыць яму. Галубіныя пароды. Галубінае яйцо. // Уласцівы голубу, такі, як у голуба. Галубіны нораў. □ [Машка] рупліва тупала па пяску, тоўхаючыся ўперад галубінай хадой. Брыль. // Заснаваны на выкарыстанні паштовых галубоў. Галубіная пошта.
2. перан. Пяшчотны, ціхі, незласлівы. Галубіная душа. □ — Звонкай песняй, харошаю казкаю Ў душы маёй вернай жывеш, Бо сваёй галубінаю ласкаю Акрыляеш, мне сілы даеш. Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кру́та I нареч.
1. (обрывисто, резко) кру́то;
бе́раг к. абрыва́ецца — бе́рег кру́то обрыва́ется;
к. павярну́ць упра́ва — кру́то поверну́ть впра́во;
2. (трудно) кру́то, ту́го;
к. яму́ прыйшло́ся — кру́то (ту́го) ему́ пришло́сь;
3. (строго, жестоко) кру́то;
к. з ім абышлі́ся — кру́то с ним поступи́ли
кру́та II нареч.
1. кру́то;
к. зва́ранае яйцо́ — кру́то сва́ренное яйцо́;
2. ту́го, кре́пко;
к. ссука́ць — ту́го (кре́пко) ссучи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)