◎ Ле́мант, лёмент ’крык’, лементлівы ’крыклівы’, лементуха ’крыклівая жанчына’ (ст.-дар., Сл. паўн.-зах., Сцяшк. Сл., СТ). Да лямант (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рубі́на ’адна штука адзення’ (Ст.-дар., Нар. сл.; ТС). Назоўнік з суфіксам адзінкавасці ‑ін‑а ад рубы ’адзенне’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

С’я́та ’свята’ (ст.-дар., беласт., Сл. ПЗБ), сʼя́то ’тс’ (ТС). Са свята ў выніку нерэгулярных фанетычных змяненняў (в > j).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лі́ра ​1, ‑ы, ж.

1. Старажытнагрэчаскі струнны шчыпковы музычны інструмент. // перан. Паэт. Ужываецца як сімвал паэзіі, паэтычнай творчасці. Славу спяваеш ты роднаму краю, Сэрца прыносячы дар, Звонкая ліра твая не сціхае, Наш, беларускі пясняр. Русак.

2. Даўнейшы народны беларускі струнны музычны інструмент з клавішамі і корбай.

[Грэч. lyra.]

лі́ра ​2, ‑ы, ж.

Грашовая адзінка ў Італіі і Турцыі.

[Іт. lira.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дарова́ние ср.

1. дарава́нне, -ння ср.;

2. (способность) здо́льнасць, -ці ж., та́лент, -ту м., дар, род. да́ру м.;

ко́нкурс молоды́х дарова́ний ко́нкурс малады́х та́лентаў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падары́ць сов. подари́ть, принести́ в дар; поднести́, преподнести́;

п. на ўспамі́н — подари́ть на па́мять;

◊ як рубе́ль дасць (падо́рыць) — рублём пода́рит;

п. на зубо́к — подари́ть на зубо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пу́дкі ’пужлівы, палахлівы’ (ТСБМ, барыс., ст.-дар., Сл. ПЗБ; ТС, ПСл), пудлі́вы ’тс’ (Шат., Бяльк., Сл. ПЗБ, ТС). Да пудзіць, пуд 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бясцэ́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае вельмі вялікую вартасць, вельмі дарагі, вельмі каштоўны. Бясцэнны скарб. □ Баракаў убачыў валы, порах, гарматы, узброеных людзей, а ў камяніцы бясцэнныя габелены, .. карціны. Караткевіч. Што ні кажы, а жыццё, ужо само па сабе, ёсць радасць, вялікае шчасце, бясцэнны дар. Колас. // перан. Дарагі, мілы; цудоўны. Бясцэнны друг. □ У характары Драгуна бясцэнная якасць, — што б ні здарылася, не губляе гумару. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Платкі́ ’ручнік на іконах’ (Касп.; в.-дзв., Сл. ПЗБ), платок ’ручнік’ (светлаг., Мат. Гом.), плашкі ’галаўны ўбор’ (ст.-дар., гом., ЛА, 4). Да платі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыбі́рышча ’раскарчаваны ўчастак’ (ст.-дар., Сл. ПЗБ). Да прыбіра́ць, прыбра́ць са значэннем ’расчысціць’. Параўн. балг. дыял. прибѝрище ’тое, што нарадзілася за год, ураджай’. Гл. браць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)