парэ́чкі, -чак, адз. парэ́чка, -і, ДМ -чцы, ж.

Кустовая ягадная расліна з ядомымі кісла-салодкімі ягадамі, а таксама самі гэтыя ягады.

Чырвоныя, чорныя, белыя п.

|| прым. парэ́чкавы, -ая, -ае.

Парэчкавае варэнне.

П. куст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бе́ла-чырво́на-бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бе́ла-чырво́на-бе́лы бе́ла-чырво́на-бе́лая бе́ла-чырво́на-бе́лае бе́ла-чырво́на-бе́лыя
Р. бе́ла-чырво́на-бе́лага бе́ла-чырво́на-бе́лай
бе́ла-чырво́на-бе́лае		 бе́ла-чырво́на-бе́лага бе́ла-чырво́на-бе́лых
Д. бе́ла-чырво́на-бе́ламу бе́ла-чырво́на-бе́лай бе́ла-чырво́на-бе́ламу бе́ла-чырво́на-бе́лым
В. бе́ла-чырво́на-бе́лы (неадуш.)
бе́ла-чырво́на-бе́лага (адуш.)		 бе́ла-чырво́на-бе́лую бе́ла-чырво́на-бе́лае бе́ла-чырво́на-бе́лыя (неадуш.)
бе́ла-чырво́на-бе́лых (адуш.)
Т. бе́ла-чырво́на-бе́лым бе́ла-чырво́на-бе́лай
бе́ла-чырво́на-бе́лаю		 бе́ла-чырво́на-бе́лым бе́ла-чырво́на-бе́лымі
М. бе́ла-чырво́на-бе́лым бе́ла-чырво́на-бе́лай бе́ла-чырво́на-бе́лым бе́ла-чырво́на-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бел-чырво́на-бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бел-чырво́на-бе́лы бел-чырво́на-бе́лая бел-чырво́на-бе́лае бел-чырво́на-бе́лыя
Р. бел-чырво́на-бе́лага бел-чырво́на-бе́лай
бел-чырво́на-бе́лае		 бел-чырво́на-бе́лага бел-чырво́на-бе́лых
Д. бел-чырво́на-бе́ламу бел-чырво́на-бе́лай бел-чырво́на-бе́ламу бел-чырво́на-бе́лым
В. бел-чырво́на-бе́лы (неадуш.)
бел-чырво́на-бе́лага (адуш.)		 бел-чырво́на-бе́лую бел-чырво́на-бе́лае бел-чырво́на-бе́лыя (неадуш.)
бел-чырво́на-бе́лых (адуш.)
Т. бел-чырво́на-бе́лым бел-чырво́на-бе́лай
бел-чырво́на-бе́лаю		 бел-чырво́на-бе́лым бел-чырво́на-бе́лымі
М. бел-чырво́на-бе́лым бел-чырво́на-бе́лай бел-чырво́на-бе́лым бел-чырво́на-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чырво́на-сі́не-бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чырво́на-сі́не-бе́лы чырво́на-сі́не-бе́лая чырво́на-сі́не-бе́лае чырво́на-сі́не-бе́лыя
Р. чырво́на-сі́не-бе́лага чырво́на-сі́не-бе́лай
чырво́на-сі́не-бе́лае		 чырво́на-сі́не-бе́лага чырво́на-сі́не-бе́лых
Д. чырво́на-сі́не-бе́ламу чырво́на-сі́не-бе́лай чырво́на-сі́не-бе́ламу чырво́на-сі́не-бе́лым
В. чырво́на-сі́не-бе́лы (неадуш.)
чырво́на-сі́не-бе́лага (адуш.)		 чырво́на-сі́не-бе́лую чырво́на-сі́не-бе́лае чырво́на-сі́не-бе́лыя (неадуш.)
чырво́на-сі́не-бе́лых (адуш.)
Т. чырво́на-сі́не-бе́лым чырво́на-сі́не-бе́лай
чырво́на-сі́не-бе́лаю		 чырво́на-сі́не-бе́лым чырво́на-сі́не-бе́лымі
М. чырво́на-сі́не-бе́лым чырво́на-сі́не-бе́лай чырво́на-сі́не-бе́лым чырво́на-сі́не-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сі́не-чырво́на-бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сі́не-чырво́на-бе́лы сі́не-чырво́на-бе́лая сі́не-чырво́на-бе́лае сі́не-чырво́на-бе́лыя
Р. сі́не-чырво́на-бе́лага сі́не-чырво́на-бе́лай
сі́не-чырво́на-бе́лае		 сі́не-чырво́на-бе́лага сі́не-чырво́на-бе́лых
Д. сі́не-чырво́на-бе́ламу сі́не-чырво́на-бе́лай сі́не-чырво́на-бе́ламу сі́не-чырво́на-бе́лым
В. сі́не-чырво́на-бе́лы (неадуш.)
сі́не-чырво́на-бе́лага (адуш.)		 сі́не-чырво́на-бе́лую сі́не-чырво́на-бе́лае сі́не-чырво́на-бе́лыя (неадуш.)
сі́не-чырво́на-бе́лых (адуш.)
Т. сі́не-чырво́на-бе́лым сі́не-чырво́на-бе́лай
сі́не-чырво́на-бе́лаю		 сі́не-чырво́на-бе́лым сі́не-чырво́на-бе́лымі
М. сі́не-чырво́на-бе́лым сі́не-чырво́на-бе́лай сі́не-чырво́на-бе́лым сі́не-чырво́на-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Су́хмаркі ’бездажджавыя хмаркі, белыя воблачкі’ (Сцяшк.), су́хмарак ’воблака’ (Нар. Гом.). З су- і хмарка, гл. хмара.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Камары́сы ’колер поўсці ў свойскіх жывёл, калі па чорнай ці бурай поўсці раскіданы белыя рысачкі ці кропелькі’ (КЭС, лаг.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крывяны́ кровяно́й;

○ чырво́ныя ~ны́я ша́рыкі — кра́сные кровяны́е ша́рики;

бе́лыя ~ны́я ша́рыкі — бе́лые кровяны́е ша́рики

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грыбо́вішча, ‑а, ж.

Разм. Месца ў лесе, дзе грыбы вырастаюць сем’ямі. Грыбы па бацькавых грыбовішчах раслі вялікія, з тоўстымі ядранымі каранямі і белыя-белыя, як сыр. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамо́нак, -нку і -нка, м.

1. -нку. Травяністая расліна сямейства складанакветных з адзіночнымі кветкамі, у якіх пялёсткі звычайна белыя, а сярэдзіна жоўтая.

2. -нка, мн. -нкі, -нкаў. Кветка гэтай расліны.

3. -нку. Лекавы настой або высушаныя кветкі гэтай расліны.

Паласкаць горла рамонкам.

|| прым. рамо́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)