Verbum

белагру́ды, -ая, -ае.

У якога белыя грудзі.

Белагрудыя ластаўкі.

мухамо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Атрутны грыб з чырвонай або жоўтай шапкай у белыя крапінкі.

спа́ржа, -ы, ж.

Травяністая агародная расліна, тоўстыя белыя падземныя парасткі якой ужыв. ў ежу.

|| прым. спа́ржавы, -ая, -ае.

флёрдара́нж, -у, м.

Прыналежнасць вясельнага ўбору нявесты — белыя кветкі, падобныя на кветкі памяранцавага дрэва.

|| прым. флёрдара́нжавы, -ая, -ае.

ша́рык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. гл. шар.

2. Састаўны элемент крыві.

Белыя і чырвоныя крывяныя шарыкі.

штоно́ч і штоно́чы, прысл.

Кожную ноч; кожнай ноччу.

Мучыцца ад бяссонніцы ш.

Ш. станавілася святлей: надыходзілі белыя ночы.

баво́ўна, -ы, ж.

1. Тое, што і бавоўнік.

Белыя воблакі бавоўны.

2. Ватападобнае валакно, якое ідзе на выраб пражы, цэлюлозы і пад.

|| прым. баваўня́ны, -ая, -ае і баво́ўнавы, -ая, -ае.

Баваўняныя тканіны.

Бавоўнавы алей.