Аўто́к ’уток’ (Баранавых, КТС). Гл. уток, адносна фанетыкі параўн. аўдод.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Бурды́ц! ’бух, шась’ (КЭС, лаг.), бурды́нц (Нас.). Бясспрэчна, гукапераймальнага паходжання. Параўн. аснову бурд‑ (гл. бурды́ль, бурды́к!). Адносна суфіксацыі ‑ыц параўн., напр., укр. берки́ць!, чэш. brdu̇c! ’тс’ і мараўскія валашскія выклічнікі тыпу hopýc!, švʼihýc! (адносна апошніх гл. Вашэк, Vlivy, 99).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Во́маль прысл. ’мала, малавата’ (Юрч.). Да мал‑. Адносна словаўтваральнай мадэлі гл. вобмаль.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ву́м’е ’вымя’ (палес., З нар. сл.). Гл. вы́мя, адносна фанетыкі гл. ву́зверыцца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Грызь ’грыжа, пухліна’ (Касп.). Да гры́зці (гл.); параўн. адносна семантыкі гры́жа 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Во́длуг ’адносна чаго, згодна з чым’ (Нас., Шат., Касп., Бяльк., КТС). Гл. вэдлуг.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ву́сеўкі ’рэшткі ад прасейвання мукі’ (Мат. Гом.). Гл. вы́сеўкі, адносна фанетыкі параўн. вузверыцца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вымыга́йла ’вымагальнік’ (Бяльк.). Ад вымагаць пры дапамозе суф. ‑айла. Адносна суфіксацыі параўн. выжымайла.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Нашчот ’наконт, пра’ (Бяльк., зэльв., Жыв. сл.). Запазычана з рус. насчет ’наконт, адносна’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
страфа́, ‑ы́; мн. стро́фы (з ліч. 2, 3, 4 страфы́), строф; ж.
У вершаскладанні — інтанацыйна-сэнсавае аб’яднанне некалькіх вершаваных радкоў, звязаных рыфмамі ці клаўзуламі. Байка [Багушэвіча] складаецца з чатырохрадковых строф з перакрыжаванай рыфмоўкай. Казека. // Адносна закончаная частка вершаванага твора. Я ні сабе, ні другу дараваць Больш не магу страфы ніводнай дрэннай. Панчанка. І Сцёпка стаў сам дэкламаваць некаторыя строфы, адступаючы ад тэксту. Колас. Строфы Купалы даводзілася сустракаць нават на сценах камер многіх астрогаў, куды толькі траплялі беларускія рэвалюцыянер ы. Таўлай.
[Грэч. strophē — кружэнне, абарот.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)