спіртавы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да спірту. Пах .. [перапрэлага лісця] перамешваецца са спіртавым духам дуба і гаркаватым — асіны. Мележ. // Зроблены са спірту, са спіртам. Спіртавыя лакі. // Які дзейнічае пры дапамозе спірту. Спіртавы тэрмометр. Спіртавая лямпа. // Які мае адносіны да вырабу спірту. Спіртавы завод. Спіртавая прамысловасць.
•••
Спіртавое браджэнне гл. браджэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шатро́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да шатра (у 1, 3 знач.). Шатровы навес. Шатровая сетка. // Які мае шацёр, з шатром (у 2 знач.). Шатровыя вароты.
2. Пабудаваны, зроблены шатром (у 2 знач.). Сілуэты шатровых цэркавак і каплічак дакладна супадаюць з абрысамі бухматых карэльскіх елак. У. Калеснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экіпа́жны 1, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да экіпажа 1. Экіпажнае кола. Экіпажныя дзверы. Прызначаны для экіпажа.
2. у знач. наз. экіпа́жная, ‑ай, ж. Уст. Памяшканне для экіпажаў ці майстэрня, у якой іх робяць.
экіпа́жны 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да экіпажа 2. Экіпажная маёмасць. Экіпажныя дакументы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
брадзі́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да браджэння (у 1 знач.). Брадзільная вытворчасць. // Які служыць для браджэння. Брадзільны чан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
брыкетава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад брыкетаваць.
2. у знач. прым. Які мае форму брыкетаў. Брыкетаваны торф.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бурало́мны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да буралому. Бураломнае дрэва, даўно сухое, ляжала пад навіссю галля і вецця. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
быльняго́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да быльнягу. Не рэжуць карміцельку-зямлю быльняговыя межы — калгасныя палі шырокія, прывольныя. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ваго́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да вагона. Вагонная служба. Вагонны майстар. Вагонны тормаз. // Размешчаны ў вагоне. Вагонны рэстаран.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вака́льны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае дачыненне да спеваў, прызначаны для выканання голасам. Вакальнае майстэрства. Вакальны твор. Вакальная музыка.
[Ад лац. vocalis — гучны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
валасны́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да воласці. Валасное праўленне. Валасны суд, камітэт. // Які служыць у воласці. Валасны пісар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)