акампанія́тар, ‑а, м.
Той, хто акампаніруе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сука́льшчык, ‑а, м.
Той, хто суча.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тамто́й ’той’ (Сцяшк. Сл., Вруб.; беласт., Сл. ПЗБ), там‑той ’вунь той’ (Байк. і Некр.), та́мты ’той, той там, той вунь там’: та́мты хлапе́ц (Ласт.), тамто́й: в тамтао́му ро́ці, в тамтао́му году́ ’летась’ (пін., ЛА, 2), тамто́је ’тое’ (Вруб.): та́мтая ле́та ’летась’ (астрав., ЛА, 2), та́м‑тэй ’вунь той’ (Нас.), ст.-бел. тамтый ’той’ (Ст.-бел. лексікон), фіксуецца ў старабеларускай мове з канца XV ст. (КГС); сюды ж вытворнае тамтэ́йшы ’немясцовы, нетутэйшы’ (Ласт.). Калька са ст.-польск. tamten, дзе tam ’там’ і ten ’той’, гл. там і той. Карскі (2–3, 91) адносіць сюды і іншыя ўтварэнні з пачатковым элементам там: ст.-бел. тамтотъ, тамтого, складанае прыслоўе тамто і інш., што ўзніклі пад польскім уплывам (гл. то). Параўн. ЕСУМ, 5, 513.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
поглу́бже сравн. ст.
1. нареч. (тро́хі) глыбе́й;
опуска́й поглу́бже апуска́й глыбе́й;
2. прил. (тро́хі) глыбе́йшы;
тот руче́й поглу́бже той руча́й глыбе́йшы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лізу́н, ‑а, м.
Разм.
1. Той, хто любіць лізаць, лізацца (пра жывёл).
2. Той, хто любіць цалаваць, цалавацца.
3. перан. Ліслівец, падлізнік, падхалім.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забія́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -я́цы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -бія́к (разм.).
Той, хто любіць распачынаць бойкі, буян, задзіра.
|| прым. забія́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
будаўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Той, хто будуе (у 1 знач.), працуе на будаўніцтве.
Брыгада будаўнікоў.
2. перан., чаго. Тварэц, стваральнік.
Будаўнікі новага грамадства.
|| прым. будаўні́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выкла́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Той, хто выкладае які-н. вучэбны прадмет у навучальнай установе.
В. матэматыкі.
Вопытны в.
|| ж. выкла́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
|| прым. выкла́дчыцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
банкру́т, -а, М -кру́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Збяднелы неплацежаздольны даўжнік.
2. перан. Той, хто пацярпеў поўную няўдачу, крах у ажыццяўленні чаго-н.
Маральны б.
|| прым. банкру́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сваво́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Той, хто сваволіць; гарэза, дуронік.
Не дзеці, а свавольнікі.
2. Упарты, свавольны чалавек.
3. Несур’ёзны, легкадумны чалавек.
|| ж. сваво́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)