панато́птваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1. Натаптаць, наслядзіць у многіх месцах.
2. чаго. Натаптаць многа чаго‑н. Панатоптваць сена ў мяхі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нападго́ртваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Падгарнуць, падграбці ў якое‑н. месца многа чаго‑н. Нападгортваць жару. Нападгортваць сена да стога.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папатачы́ць, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што і чаго.
Разм. Тачыць доўга, неаднаразова (на станку і пад.); натачыць многа (дэталей і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папражына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Пражаць у многіх месцах; прагнаць многа чаго‑н. Жанчыны сярпамі папражыналі ў збажыне прагалы. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
піто́к, ‑тка, м.
Разм. Чалавек, які любіць і можа выпіць многа спіртных напіткаў. [Галя:] — Вы ж ведаеце, які з мяне піток. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інтэрнацыяналі́сцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да інтэрнацыяналізму, інтэрнацыяналіста. Можна назваць многа твораў, якія ўдала перадаюць інтэрнацыяналісцкія пачуцці беларускага народа. «Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
размітынгава́цца, ‑гуюся, ‑гуешся, ‑гуецца; зак.
Разм. Пачаць многа мітынгаваць. Не вельмі быў спрытным Сцяпан на мітынгі, але тут нават размітынгаваўся. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шыпшы́ннік, ‑у, м., зб.
Кусты, зараснік шыпшыны. На полі ўсюды рос ячмень, а на поплаўчыку многа было чубоў густога шыпшынніку. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Такве́ле ’столькі’ (гродз., ЛА, 5), такве́ля ’тс’ (карэліц., навагр., капыл., Жыв. сл., Скарбы, Сцяшк., Жд. 2, Сл. Брэс.; нясвіж., Жд. 2; стаўб., Нар. сл.), ’столькі (многа), так шмат’ (Сцяц. Сл.), ’ледзьве’ (клец., Жд. 1), такве́ля таго ’хай сабе’ (Марц.), такве́ля бяды́ ’такой бяды’ (узд., Мілк.). Штучны паланізм, утвораны на мясцовай глебе з так і веле (гл.) або на глебе “пальшчызны крэсовай” спалучэннем польск. tak і wiele з развіццём семантыкі: ’гэтак многа’ → ’столькі’. Параўн. такеля, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
панастаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак.
1. чаго. Паставіць вялікую колькасць чаго-н.; набудаваць многа чаго-н.
П. слупоў.
П. новых хат.
2. што. Нацэліць куды-н. усё, многае.
П. рэвальверы на каго-н.
3. што. Зрабіць стаячым усё, многае.
П. каўняры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)