папатачы́ць, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што і чаго.
Разм. Тачыць доўга, неаднаразова (на станку і пад.); натачыць многа (дэталей і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)