размя́ць, разамну́, разамне́ш, разамне́; разамнём, разамняце́, разамну́ць; разамні́; размя́ты; зак.

1. гл. мяць.

2. перан., каго-што. Рухамі прывесці цела ў стан фізічнай бадзёрасці (разм.).

Р. ногі.

|| незак. разміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. размі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узбудзі́цца, -уджу́ся, -у́дзішся, -у́дзіцца; зак.

1. Прачнуцца, абудзіцца.

Дзіця ўзбудзілася ад шуму.

2. Прыйсці ў стан нервовага пад’ёму.

Нервы ўзбудзіліся.

|| незак. узбуджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца (да 2 знач.) і узбу́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 1 знач.).

|| наз. узбуджэ́нне, -я, н. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ХВАРАВÍТЫ, -ая, -ае.

1. Які часта хварэе, схільны да хваробы.

Х. хлопчык.

2. Які з’явіўся ў выніку хваробы, які сведчыць аб хваробе.

Х. выгляд.

Х. стан.

3. Выкліканы болем.

Х. стогн.

4. перан. Перабольшаны, празмерны, ненатуральны.

Хваравітая падазронасць.

|| наз. хваравíтасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саніта́рны в разн. знач. санита́рный;

с. ўрач — санита́рный врач;

с. агля́д — санита́рный осмо́тр;

с. стан — санита́рное состоя́ние;

с. дзень — санита́рный день;

с. інстру́ктар — санита́рный инстру́ктор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мерзлата́, ‑ы, ДМ ‑лаце, ж.

Прамёрзлая глеба; прамёрзлы стан глебы. Вечная мёрзлага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыжыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле дзеясл. прыжывацца — прыжыцца (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмало́джванне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абмалоджваць — абмаладзіць, абмалоджвацца — абмаладзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маніяка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да маніі; які з’яўляецца маніяй. Маніякальны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

з’ядна́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан з’яднанага. З’яднанасць радоў партыі. З’яднанасць савецкіх народаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завяда́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. завядаць — завянуць. Завяданне расады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)