фельдфе́бельскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фельдфебеля. Фельдфебельскія пагоны. // перан. Уст. Вельмі грубы, салдафонскі. Фельдфебельскае слаўцо.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фінікі́йскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Фінікіі, фінікійцаў, які належыць, уласцівы ім. Фінікійская мова. Фінікійскі алфавіт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
флама́ндскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Фламандыі, фламандцаў, які належыць, уласцівы ім. Фламандская мова. Фламандскае мастацтва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фосфарнакі́слы, ‑ая, ‑ае.
Які мае ў сабе фосфарную кіслату; утвораны з фосфарнай кіслаты. Фосфарнакіслыя ўгнаенні. Фосфарнакіслыя солі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хаму́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да хамута (у 1, 3 знач.). Хамутнае пакрыццё. Хамутнае злучэнне труб.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
харва́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Харватыі, харватаў, які належыць, уласцівы ім. Харвацкая культура. Харвацкія балады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хларафо́рмавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да хлараформу. Скончыўшы аперацыю, Алена сарвала з .. твару [Мікалая] хлараформавую маску. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цвердаспла́ўны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да цвёрдых сплаваў, вырабаў з іх. Цвердасплаўная прамысловасць. Цвердасплаўны разец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цёрачны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да цёркі; прызначаны для расцірання, драбнення чаго‑н. Цёрачны барабан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цыклавы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да цыкла (у 1, 2 знач.). Цыклавы курс лекцый. Цыклавая работа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)