маро́зік, ‑а, м.
Памянш.-ласк. да мароз; невялікі, слабы мароз. Пасля невялікіх марозікаў зноў усталяваліся цёплыя, сонечныя дні. Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вяно́чак, ‑чка, м.
1. Памянш.-ласк. да вянок (у 1 знач.).
2. Частка кветкі, якая складаецца з пялёсткаў; венчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гуме́нца, ‑а, н.
Памянш.-ласк. да гумно; невялікае гумно. І вось над хатай, над гуменцам Сняжынкі жвавыя гуляюць. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзіця́тка, ‑а, н.
Разм. Ласк. да дзіця (у 1, 2 знач.). Марына знае нораў сына — Дзіцятка трэба пакарміць. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
верасо́к, ‑ску, м.
Памянш.-ласк. да верас. На зямлі ўжо няма снегу, вымыты асенні верасок выглядае зусім свежым. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
то́мік, ‑а, м.
Памянш.-ласк. да том; невялікі том. Жалезны стол, счарсцвелы хлеб і томік Гейнэ на стале. Вялюгін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тратуа́рчык, ‑а, м.
Разм. Памянш.-ласк. да тратуар; вузкі тратуар. Так ішлі .. [Андрэй з бацькам] па драўлянаму тратуарчыку ў тры дошчачкі. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тру́сік, ‑а, м.
Памянш.-ласк. да трус; маленькі трус. Эх, якія трусікі! Проста прыгажосць: Чорненькія вусікі, Беленькая поўсць. Калачынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хляве́ц, хляўца, м.
Памянш.-ласк. да хлеў; маленькі хлеў. Гумно паўнела з кожным годам, І багацеў хлявец прыплодам. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зи́мушка ласк. зі́мачка, -кі ж., зі́мка, -кі ж., зімі́ца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)