хлявец, хляўца, м.
Памянш.-ласк. да хлеў; маленькі хлеў. Гумно паўнела з кожным годам, І багацеў хлявец прыплодам. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)