кудла́ціцца, ‑лачуся, ‑лацішся, ‑лаціцца; незак.
Разм.
1. Станавіцца кудлатым. Валасы кудлацяцца. □ Па небе сунуліся рваныя кудзелістыя хмары, і што ні хвіліна, то, здавалася, спускаліся ніжэй, кудлаціліся. Карпаў.
2. Зал. да кудлаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адго́нны, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з адгонам жывёлы, з утрыманнем жывёлы на адгоне. Адгонная авечкагадоўля. □ То былі яшчэ знаёмыя мясціны: летам паромам Ласка з сяброўкамі пераязджала за раку — на адгонную пашу. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засту́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.
Абл. Абарона, заступніцтва. — Я, вядома, не ў заступку трактарыстаў, хоць бы і таго ж Адама Бахрыма, але што праўда, то праўда! Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вужы́шча, ‑а, н.
Тоўстая кручаная вяроўка, якой уціскаюць вазы (з сенам, снапамі, бярвеннем і пад.). — То пачакай, я вяроўку вазьму. Павяжам. — [Тамаш] забег у сені і вярнуўся з вужышчам у руках. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Лэбзя ’карова без рог’ (свісл., Сцяшк. Сл.). Калі гэта не запазычанне (з польск.?), параўн. славац. lebza ’башка’, то можна меркаваць, што ўварылася яно з лэб ’лоб’ (гл.) і суф. ‑за (як галамоўза ’бязрогая скаціна’). Аналагічна лабанька (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Падме́цца ’паабяцаць’ (ТСБМ, Янк. 3., Некр.) ’назвацца’ (калі падмеўся грыбам, то лезь у каробачку) (Янк. БП). Да мець (гл.). Адносна семантыкі параўн. чэш. příměti ’заставіць, прымусіць’, літ. im̃tis ’брацца, узяцца за што-н.; браць на сябе адказнасць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
даба́ўка ж., разг.
1. (действие) доба́вка, добавле́ние ср., приба́вка, прибавле́ние ср.; приба́вка; см. даба́віць;
2. (то, что добавлено) доба́вка, доба́вок м.; подба́вка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́нас, -су м.
1. вы́нос;
2. спец. (то, что уносится при горении из печей и котлов) уно́с;
3. спец. (о запряжке) уно́с
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
брахну́ць сов., однокр.
1. зала́ять;
дзе́сьці ~ну́ў саба́ка і змоўк — где́-то зала́яла соба́ка и смо́лкла;
2. перен., разг., пренебр. брехну́ть, болтну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заману́цца сов., безл., разг. взду́маться, прийти́ в го́лову; заблагорассу́диться;
што ~не́цца, то́е і ро́біць — что взду́мается (в го́лову придёт), то и де́лает
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)