Verbum

апатрыды́зм, ‑у, м.

Спец. Прававы стан асобы, якая не мае ніякага грамадзянства.

ацверажэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ацверазіць і ацверазіцца.

абнасе́ненне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абнасеніцца — абнасеньвацца.

заблы́танасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан заблытанага. Заблытанасць справы. Заблытанасць жыццёвых сітуацый.

закрышталізава́цца, ‑зуецца; зак.

Перайсці ў крышталічны стан, ператварыцца ў крышталі. Раствор закрышталізаваўся.

здаво́ленасць, ‑і, ж.

Стан здаволенага. [Назарэўскі] нёс цяпер у сабе радасную здаволенасць. Чорны.

змярцве́ласць, ‑і, ж.

Стан змярцвелага. Нейкае здранцвенне было ў думках, змярцвеласць. Савіцкі.

знясі́ленасць, ‑і, ж.

Стан знясіленага. [Крысціна] засаромелася сваёй знясіленасці, свайго паношанага плацця. Васілевіч.

касаво́касць, ‑і, ж.

Стан вачэй, пры якім зрэнкі накіраваны ў розныя бакі.

люля́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. люляць і люляцца.