дбаць несов. забо́титься; стара́ться; усе́рдствовать;

◊ хто дба́е, той і ма́е — посл. дохо́д не живёт без хлопо́т; без труда́ не вы́нешь ры́бку из пруда́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разе́ц, -зца́ м., в разн. знач. резе́ц;

така́рны р. — тока́рный резе́ц;

р. ску́льптара — резе́ц ску́льптора;

скі́віца ма́е чаты́ры разцы́ — че́люсть име́ет четы́ре резца́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кваліфікава́ны, -ая, -ае.

1. Які мае кваліфікацыю (у 2 знач.); вопытны.

К. спецыяліст.

2. Які патрабуе спецыяльных ведаў.

Кваліфікаваная праца.

|| наз. кваліфікава́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

і³, выкл. (часта вымаўляецца працяжна).

Выражае высокую ступень якога-н. пачуцця: нязгоды, пярэчання і інш.

І-і-і, мае дарагія, усё гэта не так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

імпатэ́нтны і імпатэ́нцкі, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да імпатэнцыі.

Імпатэнтны стан.

2. перан. Бяссільны што-н. зрабіць, творча бясплодны.

Імпатэнцкі настрой творчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вузлава́ты, -ая, -ае.

1. Які мае вузлы, няроўны.

Вузлаватая пража.

2. З патаўшчэннямі, ушчыльненнямі мышачнай тканкі.

Вузлаватыя вены.

Вузлаватыя пальцы.

|| наз. вузлава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязво́дны, -ая, -ае.

1. Пазбаўлены вады, вільгаці.

Бязводная пустыня.

2. Які не мае ў сваім складзе вады (спец.).

Б. раствор.

|| наз. бязво́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязме́жны, -ая, -ае.

1. Які не мае бачных межаў, бяскрайні.

Бязмежныя прасторы.

2. перан. Надзвычайны, глыбокі (пра пачуцці).

Бязмежная радасць.

|| наз. бязме́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́хмістр, -а, мн. -ы, -аў, м.

У царскай арміі: званне фельдфебеля ў кавалерыі, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

|| прым. ва́хмістрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпускны́, -а́я, -о́е.

1. Які мае дачыненне да водпуску.

А. месяц.

Адпускныя грошы.

2. Які ўстанаўліваецца пры выпуску прадукцыі (пра цэны; спец.).

Адпускная цана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)