шчо́тачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да шчоткі (у 1 знач.), вытворчасці шчотак. У маі — чэрвені 1917 года баставалі рабочыя-металісты і рабочыя лесапільных заводаў, шчотачных і шчацінных фабрык Мінска і яго ваколіц. «Полымя». // Які мае ў сваёй канструкцыі шчоткі, забяспечаны шчоткамі. Шчотачная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Сліма́к ‘малюск, які мае ракавіну і рухаецца вельмі марудна’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ, Жыв. св.), ‘смоўж’ (Нас., Гарэц., Бяльк., Байк. і Некр., Сцяшк., Сл. ПЗБ, ТС), ‘палявы смоўж’ (Касп.), слюма́к ‘слізняк, смоўж’ (віц., Жыв. НС), сляма́к ‘тс’ (Сл. ПЗБ). Укр. слима́к, польск. ślimak ‘смоўж, слімак’, чэш., славац. slimák ‘тс’, балг. сли́мак ‘смоўж, Helix’, макед. дыял. сли́мок ‘тс’. Праслав. *slimakъ, роднаснае грэч. λείμαξ, Р. скл. λείμακος ‘смоўж без ракавіны’, лац. līmāx, ‑ācis ‘слімак’, ст.-ісл. slím ‘слізь, глей’, с.-н.-ням. slîm ‘ціна, гразь’, ірл. slenum ‘гладкі’, якія да і.-е. *(s)leim‑ ‘слізкі’. Гл. таксама сліна і роднасныя (слімак пакідае пасля сябе сліністы след — гл. Махэк₂, 554; Траўман, 269; іншую літ-py гл. Фасмер, 3, 672; Трубачоў, Проспект, 79). Карскі (Белорусы, 157) меркаваў пра польскае пасрэдніцтва праз збліжэнне з лац. limax, што не мае падстаў.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бро́йлерны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да бройлера; прызначаны для бройлера. Бройлерная птушкагадоўля. Бройлерная фабрыка. Бройлерны рацыён.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
брусні́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да бруспіц. Бруснічны куст. // Прыгатаваны з брусніц. Бруснічнае варэнне. Бруснічны сок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
брушны́, ‑ая, ‑ое.
Які мае дачыненне да жывата, да поласці жывата. Брушныя плаўнікі.
•••
Брушны тыф гл. тыф.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бядня́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да бедняка. Бядняцкая гаспадарка. // Які складаецца з беднякоў. Бядняцкая вёска, грамада.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бялко́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да бялка (у 2 знач.). Бялковыя рэчывы, злучэнні, кармы. Бялковае цела.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вазелі́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да вазеліну. Вазелінавае масла. // Які змяшчае ў сабе вазелін. Вазелінавае мыла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
валачо́бны, ‑ая, ‑ае.
Уст. Які мае адносіны да валачобнікаў. Валачобныя песні. // Уласцівы валачобніку, такі, як у валачобніка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ве́жавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да вежы. Вежавае акно. Вежавыя байніцы.
•••
Вежавы кран гл. кран 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)