спусці́ць, спушчу, спусціш, спусціць;
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Verbum
анлайнавы слоўніктой, таго́,
1. Паказвае на асобу ці прадмет, якія знаходзяцца не перад вачамі, не побач, а аддалены ў прасторы і часе, як падобныя ім;
2. Паказвае на прадмет ці асобу, што вылучаецца з ліку іншых.
3. Паказвае на які‑н. прадмет, асобу, пра якія гаварылася раней.
4.
5. Паказвае на вядомую ўжо асобу ці прадмет.
6. Іменна ён, не іншы, гэты ж самы (звычайна ў спалучэннях «той жа», «той самы», «той жа самы»).
7. Уваходзіць у састаў: а) складаных злучнікаў: «дзякуючы таму што», «з прычыны таго што», «да таго што», «да тых пор пакуль», «за тое што», «у той час як», «нягледзячы на тое што», «пасля таго калі» і інш.; б) словазлучэнняў, звычайна пабочнага характару, якія звязваюць розныя часткі выказвання: «апрача таго», «акрамя таго», «разам з тым», «між тым» і інш.
8. то́е,
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ва́да, ‑ы,
вада́, ‑ы́,
1. Празрыстая бясколерная вадкасць, якая ўтварае рэкі, азёры, моры і з’яўляецца хімічным злучэннем кіслароду і вадароду.
2.
3.
4. Якасць каштоўнага каменя, якая вызначаецца чысцінёй бляску, празрыстасцю.
5.
6. Паводка, разводдзе.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́мяць 1, ‑і,
1. Здольнасць запамінаць, захоўваць і аднаўляць у свядомасці ранейшыя ўражанні.
2. Запас уражанняў, мінулы вопыт, якія захоўваюцца ў свядомасці і могуць быць адноўлены.
3. Успамін пра каго‑, што‑н.
4. Здольнасць мысліць, разважаць, усведамляць свае ўчынкі, пачуцці; прытомнасць.
•••
па́мяць 2, ‑і,
Здольнасць электроннай машыны захоўваць і выдаваць запісаную інфармацыю, а таксама ўстройства электроннай машыны для запісу, захоўвання і выдачы інфармацыі.
памя́ць, ‑мну́, ‑мне́ш, ‑мне́; ‑мнём, ‑мняце́;
1. Зрабіць мятым; змяць.
2.
3. і
4. Тое, што і пацерці (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
су́праць і супро́ць,
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сцягну́ць, сцягну, сцягнеш, сцягне;
1. Цягнучы, зняць каго‑, што‑н. адкуль‑н.
2. Цягнучы, перамясціць адкуль‑н.
3. Цягнучы, звалачы ў адно месца ўсё, многае.
4. Сабраць, сканцэнтраваць у адным месцы (вялікую колькасць чаго‑н.).
5.
6. Знесці што‑н. далёка.
7. Зрабіць больш вузкім, цесным, шчыльным (тое, што завязваюць, зацягваюць); зацягнуць.
8.
9. Злучыць канцы, краі чаго‑н.; ссунуць.
10.
11.
12.
13.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ці́снуць 1, ‑ну, ‑неш, ‑не;
1.
2.
3.
4.
5.
6. Павялічвацца, узмацняцца (пра холад, мароз).
7.
8.
•••
ці́снуць 2, ‑ну, ‑неш, ‑не;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Калу́жа ’лужына’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Каляда́ ’даўнейшы абрад хаджэння па хатах у калядныя вечары з віншаваннем, велічальнымі песнямі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мір 1 ’згода, адсутнасць сваркі, вайны’, ’спакой, цішыня’ (
Мір 2 ’сельская грамада’, ’народ, людзі’, ’свет’ (
Мір 3 ’маруна, павіліца сапраўдная, Galium verum L.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)