Verbum

скудла́ціцца, ‑лачуся, ‑лацішся, ‑лаціцца; зак.

Разм. Стаць кудлатым; растрапацца. Валасы скудлаціліся.

струпе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Ледзь праяўляць жыццё. // Стаць трупам.

увекаве́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Стаць векапомным, застацца ў памяці нашчадкаў.

уе́здзіцца, ‑дзіцца; зак.

Разм. Ушчыльніцца, утрамбавацца, стаць гладкім ад доўгай язды.

ураўнава́цца, ‑нуюся, ‑нуешся, ‑нуецца; зак.

Стаць роўным у якіх‑н. адносінах.

пагале́ць, ‑ее; ‑еем, ‑ееце, ‑еюць; зак.

1. Агаліцца, стаць больш голым (аб лесе, полі і пад.) — пра ўсё, многае. Сады пагалелі. // Стаць, зрабіцца пустымі, бязлюднымі — пра ўсё, многае. Так, дорага абышлася народу гэтая блакада. Вёскі пагалелі канчаткова, людзі туліліся ў лесе. Лось.

2. перан. Стаць бедным, збяднець — пра ўсіх, многіх. Людзі пагалелі за вайну.

пагрубе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

1. Стаць, зрабіцца грубым, грубейшым. Твар Залеціна дзіўна пагрубеў за дзень. Хадкевіч.

2. Разм. Стаць, зрабіцца поўным, паўнейшым. Нават у паліто было відно, як пагрубела .. постаць [Лёдзі]. Карпаў.

3. Абл. Стаць цяжарнай. Дзівачка мая Марылька. Якая яна сарамяжая. Як стала відно, што пагрубела, дык з кватэры не мог выцягнуць. Сабаленка.

застарэ́ць, ‑эе; зак.

Разм.

1. Укараніцца, стаць непапраўным. Хвароба застарэла.

2. Стаць неадпаведным сучасным патрабаванням, нормам; устарэць. Трэба аджывіць школу, бо спосабы .. заняткаў [Лабановіча] так застарэлі, што напэўна перасталі быць цікавымі для дзяцей. Колас.

умя́цца, умнецца; пр. умяўся, умялася; зак.

1. Стаць умятым, уціспутым у што‑н., куды‑н. Умялася трава ў зямлю пад коламі трактара.

2. Стаць шчыльным ад сціскання, прымінання. Мокры жвір умяўся пад ботамі.