Verbum

забарыкадава́цца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца; зак.

Схавацца дзе‑н., закрыўшы доступ да сябе барыкадай. Забарыкадавацца ў доме.

контраге́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Асоба або ўстанова, якія ўзялі на сябе пэўныя абавязкі па дагавору.

[Ад лац. contrahens, contrahentis — які дамаўляецца.]

нястры́манасць, ‑і, ж.

Уласцівасць нястрыманага; няздольнасць або няўменне стрымлівацца. [Жанчыны] прыціхлі, засаромеліся саміх сябе, сваёй нястрыманасці. Шамякін.

паабліва́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Абліць сябе чым‑н. — пра ўсіх, многіх. Дзеці паабліваліся вадою.

папы́рскацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Папырскаць сябе чым‑н. Папырскацца духамі.

2. Пырскацца некаторы час.

перасі́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Празмерна напружваючы сілы, змучыць, надарваць сябе. Перасіліўся конь у цяжкім возе.

самагу́бны, ‑ая, ‑ае.

Які канчаецца самагубствам. Самагубны ўчынак. // перан. Небяспечны, шкодны для самога сябе. Самагубная тактыка.

самазва́нец, ‑нца, м.

Той, хто выдае сябе за іншага чалавека, незаконна прысвойвае сабе чужое імя, званне.

самападгато́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Самастойныя заняткі, падрыхтоўка сябе да чаго‑н. Спартыўная самападгатоўка студэнтаў.

трасёр, ‑а, м.

Прыстасаванне ў дне снарада, дзякуючы якому снарад пры палёце пакідае пасля сябе след.