узмацне́лы, -ая, -ае.
1. Які ўзмацнеў, павялічыўся ў сіле, стаў больш трывалым.
У. вецер.
Узмацнелая дружба.
2. Які стаў больш здаровым, моцным.
У. падлетак.
3. Які атрымаў больш шырокі размах і арганізаванасць.
Узмацнелыя атрады партызан.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прасціна́, -ы́, мн. про́сціны і (зліч. 2, 3, 4) прасціны́, про́сцін, ж. Доўгі і шырокі кавалак тканіны, які падсцілаецца на пасцелі.
|| памянш. прасці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
|| прым. прасці́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ляжа́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
1. Шырокі выступ печы, грубкі для ляжання.
2. Месца, прыстасаванае для ляжання.
|| прым. ляжа́начны, -ая, -ае (да 1 знач.) і ляжа́нкавы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мехава́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Вельмі шырокі, падобны на мяшок. Мехаватае паліто.
2. перан. Нязграбны, непаваротлівы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разма́х, -ху м., в разн. знач. разма́х;
уда́рыць з ~ху — уда́рить с разма́ха;
◊ шыро́кі р. — широ́кий разма́х
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
машта́б, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Адносіны даўжыні лініі на карце, глобусе, чарцяжы і пад. да даўжыні ў натуры.
М. — дваццаць пяць кіламетраў у адным сантыметры.
2. перан. Размах, значэнне.
Шырокі м. будаўнічых работ.
У сусветным маштабе.
|| прым. машта́бны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Тату́р ’шырокі шыты золатам пояс’ (Ласт.). Параўн. рус. дыял. татау́р ’шырокі пояс’, ст.-рус. татауръ ’баярскі пояс, пояс святароў, манахаў; скураны пояс’, якое з манг. tata‑ɣur ’папруга, лейцы’ (Фасмер, 4, 27; Анікін, 540).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прапі́л, ‑у, м.
Спец.
1. Дзеянне паводле дзеясл. прапілоўваць — прапілаваць (у 1 знач.).
2. Прапілаванае месца. Шырокі прапіл.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Красла́ты ’шырокі’ (Сцяшк. Сл., Янк. II). Параўн. крэсла (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
барлі́на, ‑ы, ж.
Уст. Тое, што і барка. Шырокі Дняпро гойдаў на хвалях сваіх чароды барлін і байдакоў. Шынклер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)