цестападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на цеста. Цестападобная маса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закача́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго-што ў што.

Качаючы, пакрыць, абляпіць чым-н. зверху.

З. мяса ў цеста.

|| незак. зако́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ло́кшына, -ы, ж.

Выраб з пшанічнай мукі ў выглядзе тонкіх высушаных палосак цеста, а таксама страва, прыгатаваная з такога вырабу.

|| прым. ло́кшынавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

торт, -а, М -рце, мн. тарты́, -о́ў, м.

Кандытарскі выраб са здобнага цеста з крэмам, фруктамі і пад.

Бісквітны т.

|| прым. то́ртавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

приболта́ть сов., прост. падкалаці́ць;

приболта́ть яйцо́ в те́сто падкалаці́ць це́ста я́йкам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размясі́цца, ‑месіцца; зак.

Разм. Стаць размешаным. Цеста добра размясілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згусці́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ці́цца; зак.

Стаць густым ці больш густым.

Цеста згусцілася.

Хмары згусціліся.

|| незак. згушча́цца, -а́ецца.

|| наз. згушчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

біскві́т, -у, М -віце, мн. -ы, -аў, м.

Пульхнае салодкае печыва з цеста, у якое пакладзена шмат узбітых яек.

|| прым. біскві́тны, -ая, -ае.

Бісквітнае пірожнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

марцыпа́н, ‑а, м.

1. Цеста, прыгатаванае з працёртага міндалю або арэхаў з цукрам; кандытарскія вырабы з гэтага цеста.

2. звычайна мн. (марцыпа́ны, ‑аў). Пра што‑н. вельмі смачнае, адмыслова прыгатаванае.

[Ням. Marzipan ад іт. marzapane.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закі́снуць, -ну, -неш, -не; закі́с, -сла; -ні; зак.

Стаць кіслым.

Цеста закісла.

З. у адзіноце (перан.; разм.).

|| незак. закіса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. закіса́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)