небольшо́й невялі́кі, малы́; (незначительный) нязна́чны; (непродолжительный) каро́ткі, нядо́ўгі;

небольша́я наде́жда мала́я (невялі́кая) надзе́я;

небольшо́го ро́ста невялі́кага (мало́га) ро́сту;

небольшо́е де́ло невялі́кая спра́ва;

◊

с небольши́м в три го́да за тры гады́ з не́чым;

сто рубле́й с небольши́м сто рублёў з не́чым;

за небольши́м де́ло ста́ло за малы́м спра́ва ста́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тошни́ть несов., безл.

1. (о состоянии тошноты) ну́дзіць; быць мо́ташна (мло́сна); (рвать) рваць, ванітава́ць;

его́ три дня тошни́ло яго́ тры дні рва́ла, ён тры дні ванітава́ў;

меня́ тошни́т мяне́ ну́дзіць (мне мо́ташна, мне мло́сна);

2. перен., разг. ну́дзіць;

меня́ тошни́т от его́ разгово́ра мяне́ ну́дзіць ад яго́ гаво́ркі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Трына́ццаць ‘лік і лічба 13; колькасць, якая абазначаецца лічбай 13’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Бяльк.), трына́нцаць (гл.), трына́ццаць ‘тс’ (Нас., Шат., Байк. і Некр.), трына́нцать ‘тс’ (Растарг.), ст.-бел. тринадцать, тринадцеть, тринатцать, тринатцеть, трынадцать, трынатцать ‘тс’ (ГСБМ), сюды ж парадкавыя лічэбнікі трына́ццаты (ТСБМ), трына́ццаты, трына́нцаты (Некр. і Байк.), ст.-бел. тринадцатый, трынадцатый (ГСБМ), тринадзесятый (Сл. Скар.), третий надцать (Альтбаўэр), третій на десѧтый (XVI ст., Карскі 2-3, 250), зборны лічэбнік трынадцатеро (XVII ст., Карскі 2-3, 250). Параўн. укр. трина́дцять, рус. трина́дцать, польск. trzynaście, каш. třënåsce, в.-луж. třnaće, н.-луж. tśinasćo, палаб. tårojnăcti, trainădist, чэш. třináct, славац. trinásť, хаце. trinājst, trinaest, серб. три́наест, балг. трина́десет, трина́йсет, макед. тринаесет, ст.-слав. трѥ на десѧте. Прасл. *tri na desęte (гл. тры, на, дзесяць), і.-е. паралелі — усх.-іран. *thri‑n‑dasa, лат. trîspadsmit (Анікін, Новое в рус. этим., 1, 237). У колькасных лічэбніках першапачаткова скланяўся першы элемент, а апошні нязменна захоўваўся ў форме М. скл. — три на десѧте(и), але даволі рана словазлучэнне пачало сцягвацца ў адно слова, у якім десѧть прыняло форму Н. скл. Пазней другая частка спрашчаецца ў ‑надцать (Гіст. марф., 188–190). Формы тринасте, трынасце ‘тс’ (1552 г., ГСБМ) запазычаны з польскай мовы. Гл. ЕСУМ, 5, 639; Борысь, 652; ESJSt, 16, 983.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыйсці́ся сов., в разн. знач. прийти́сь;

прыйшло́ся е́хаць аднаму́ — безл. пришло́сь е́хать одному́;

ім прыйшло́ся па тры ты́сячы рублёў — безл. им пришло́сь по три ты́сячи рубле́й;

свя́та прыйшло́ся на нядзе́лю — пра́здник пришёлся на воскресе́нье;

як пры́йдзецца — как придётся;

несало́дка прыйшло́ся — несла́дко пришло́сь;

п. да гу́сту (даспадо́бы) — прийти́сь по вку́су

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сагну́ць сов.

1. в разн. знач. согну́ть;

с. дрот — согну́ть про́волоку;

гады́ яго́ ~ну́лі — го́ды его́ согну́ли;

2. покорёжить, изогну́ть;

с. бляша́нку — покорёжить (изогну́ть) жестя́нку;

◊ с. у дугу́ — (каго) согну́ть в дугу́ (кого);

с. у барано́ў рог — согну́ть в бара́ний рог;

с. у тры пагі́белі — согну́ть в три поги́бели

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трэ́сціся несов., в разн. знач. трясти́сь; (испытывать дрожь — ещё) дрожа́ть;

т. ад сме́ху — трясти́сь от сме́ха;

тры дні тро́сся на калёсах — три дня тря́сся на теле́ге;

т. ад стра́ху — трясти́сь (дрожа́ть) от стра́ха;

т. над ко́жнай капе́йкай — трясти́сь над ка́ждой копе́йкой;

т. над дзі́цем — трясти́сь над ребёнком;

◊ паджы́лкі трасу́цца — (у каго) поджи́лки трясу́тся (у кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чвэрць ж., в разн. знач. че́тверть; (плотн., стол. — ещё) четверти́на;

ч. стаго́ддзя — че́тверть ве́ка;

ч. гадзі́ны — че́тверть ча́са;

паста́віць адзна́кі за пе́ршую ч. — поста́вить отме́тки за пе́рвую че́тверть;

ч. а́ркуша — че́тверть листа́;

такт у тры ~ці — муз. такт в три че́тверти;

выбіра́ць ~ці — плотн., стол. выбира́ть че́тверти (четверти́ны);

◊ тры чвэ́рці да сме́рці — дыша́ть на ла́дан

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздзялі́цца сов., в разн. знач. раздели́ться; (на части — ещё) расчлени́ться;

фу́нкцыі ~лі́ліся — фу́нкции раздели́лись;

пасля́ сме́рці ба́цькі дзе́ці ~лі́ліся — по́сле сме́рти отца́ де́ти раздели́лись;

гэ́ты лік мо́жа р. на тры без аста́чы — э́то число́ мо́жет раздели́ться на три без оста́тка;

пры абмеркава́нні пыта́ння ду́мкі ~лі́ліся — при обсужде́нии вопро́са мне́ния раздели́лись;

р. на састаўны́я ча́сткі — раздели́ться (расчлени́ться) на составны́е ча́сти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

які́-не́будзь, род. яко́га-не́будзь мест. неопр., м.

1. (тот или иной) како́й-нибудь, како́й-л.;

2. (какой-л. из нескольких) како́й-нибудь, кото́рый-нибудь, кото́рый-л.;

вазьмі́ які́-не́будзь з гэ́тых біле́таў — возьми́ кото́рый-нибудь (кото́рый-л.) из э́тих биле́тов;

3. разг. (не больше чего-л.) како́й-нибудь;

які́х-не́будзь два-тры ты́дні — каки́х-нибудь две-три неде́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тронкі ‘назва гульні’: На грошы ў тронкі тут гуляюць / Парнаскі дзеўкі, дзецюкі («Тарас на Парнасе», Полымя. 1971, 10, 217), ‘гульня з каменьчыкамі’ (Рам. 8: «камушки кладутса в две кучки: три в одну и один в другую»), ‘гульня, змест якой у тым, каб пацэліць з рукі трыма алавяннымі шарыкамі ў ямку, што знаходзіцца ад гульца на пэўнай адлегласці’ (Мядзв.), ‘гліняныя або алавяныя шарыкі велічынёй з круглую кулю ад стрэльбы, якія служаць для гульні «ў тронкі»’ (Нік., Оч.), дро́нкі ‘дзіцячая гульня, калі драўляныя шарыкі кідаюць у ямачкі; няцотны лік шарыкаў у ямачцы лічыцца выйгрышам’ (маг., Яшк. Мясц.); сюды ж, відаць, і тро́нкі ‘дробная бульба’ (Рэг. сл. Віц.), ‘плод бульбы’ (Касп.) і не патлумачанае тронки (Шымк. Собр.). Параўн. рус. смал. тро́нка, тро́нки ‘гульня ў арлянку’, ‘шарык з волава або гліны памерам з арэх для гульні «ў тронкі»’ (СРНГ). Слова з не да канца высветленай этымалогіяй. Куркіна (Этимология–1983, 27–28) параўноўвае з укр. тріньки ‘трошкі’, рус. дыял. тро́ньки ‘тс’, балг. тро́нка ‘зусім мала’, сюды ж таксама серб. ці макед. тронка ‘крышка, парушынка’, макед. ронка ‘тс’, што дае падставы для рэканструкцыі прасл. *tronъka ‘нешта вельмі малое’, роднаснае да прасл. *troxa (гл. трохі) і якое ўзводзіцца да *terti, *tьrǫ, гл. церці (ЕСУМ, 5, 648). Аднак абмежаваныя тэрытарыяльна назвы гульняў з розным зместам дапускаюць перанос наймення з іншых гульняў, напрыклад, “у ножыка” ад тронкі ‘сцізорык’, або зыходзячы са значэння ‘бульба’, параўн. укр. дыял. тромпак, кро́мпель ‘бульба’ (ЕСУМ, 5, 647). Лучыц-Федарэц (вусн. паведамл.) дапускае сувязь з з літ. treñkti ‘кідаць, шпурляць’. Сувязь з тры (гл.), відаць, другасная.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)