насо́с², -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Тое, што і помпа.
2. Прылада, пры дапамозе якой напампоўваюць паветра ў шыны веласіпеда, аўтамабіля і пад.
|| прым. насо́сны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Насосная станцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
АТС ж. (аўтаматы́чная тэлефо́нная ста́нцыя) АТС (автомати́ческая телефо́нная ста́нция)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Днепрагэ́с м. (Дняпро́ўская гідраэлектры́чная ста́нцыя) Днепрогэ́с (Днепро́вская гидроэлектри́ческая ста́нция)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
санэпідста́нцыя ж. (саніта́рна-эпідэміялагі́чная ста́нцыя) санэпидста́нция (санита́рно-эпидемиологи́ческая ста́нция)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
грэна́жны, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з атрыманнем грэнажу. Грэнажная станцыя. Грэнажная вытворчасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
водаачышча́льны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для ачышчэння вады. Водаачышчальная станцыя. Водаачышчальная сістэма.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́мпавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да помпы 1. Помпавая станцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ста́цыя ‘станцыя’ (гродз., Сл. ПЗБ), ст.-бел. стацыя, стацэя ‘пастой, месца адпачынку’, ‘забеспячэнне’ (Ст.-бел. лексікон), стацея: стацеи давати/поднимати ‘прымаць і карміць князя з яго світаю ў час паездак па правінцыі, а таксама яго пасланцоў і даваць ім фурманкі для праезду ў наступны маёнтак’ (Сташайтэне, Абстр. лекс., 130). З лац. statio ‘пастой’ праз ст.-польск. stacyja, польск. stacja ‘пастой, прыпынак, станцыя’ (Булыка, Лекс. запазыч., 84; Сл. ПЗБ, 4, 583). Сюды ж стаце́йка ‘чыстая палавіна хаты’ (Сцяшк. Сл.), што адлюстроўвае захаванне старой семантыкі, параўн. станцыя (гл.), польск. stacja ‘кватэра’ і інш. Гл. Брукнер, 512; Фасмер, 3, 746, 748; ЕСУМ, 5, 396, 403.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сартава́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да сарціроўкі (у 1 знач.). Сартавальныя работы. // Прызначаны для яе. Сартавальнае сіта.
2. у знач. наз. сартава́льная, ‑ай, ж. Памяшканне, дзе адбываецца сартаванне чаго‑н.
3. у знач. наз. сартава́льная, ‑ай, ж. Тое, што і сартавальная станцыя.
•••
Сартавальная горка гл. горка 1 (у 2 знач.).
Сартавальная станцыя гл. станцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гукаметры́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гукаметрыі. Гукаметрычная апаратура. Гукаметрычная станцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)