агенту́ра, -ы, ж.

1. Разведвальная служба для збірання сакрэтных звестак і правядзення падрыўной работы.

2. зб. Агенты (у 2 знач.).

|| прым. агенту́рны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Агентурныя звесткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гідраакусты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гідраакустыкі. Гідраакустычная служба. Гідраакустычная апаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паніхі́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -хі́д, ж.

Царкоўная служба па нябожчыку.

○

Грамадзянская паніхіда — сход перад пахаваннем, прысвечаны памяці памерлага, жалобны мітынг.

|| прым. паніхі́дны, -ая, -ае.

П. настрой (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

охране́ние ср.

1. (действие) ахо́ва, -вы ж.;

слу́жба охране́ния слу́жба ахо́вы;

похо́дное охране́ние пахо́дная ахо́ва;

2. воен. / сторожево́е охране́ние вартаўні́чая ахо́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звыштэрміно́вы, -ая, -ае.

1. Які прадаўжаецца звыш вызначанага тэрміну.

Звыштэрміновая служба.

2. у знач. наз. звыштэрміно́вы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Той, хто добраахвотна застаўся на вайсковай службе пасля адбыцця абавязковага тэрміну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарнізо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гарнізона, належыць яму. Гарнізонная артылерыя. Гарнізонная служба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

служэ́бнік, ‑а, м.

Царкоўная кніга з тэкстамі, на якіх адбываецца служба (у 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Адпра́ва ’царкоўная служба’ (Касп., Нас.) да правіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ка́дравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кадраў. Кадравая служба. Кадравы рабочы.

•••

Кадравае войска гл. войска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канво́й, -ю, мн. -і, -яў, м.

Узброены атрад, які суправаджае каго-, што-н. для аховы або прадухілення ўцёкаў.

Узяць пад к.

Марскі к.

|| прым. канво́йны, -ая, -ае.

К. салдат.

Канвойная служба.

У суправаджэнні канвойных (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)