канво́й, -ю, мн. -і, -яў, м.

Узброены атрад, які суправаджае каго-, што-н. для аховы або прадухілення ўцёкаў. Узяць пад к. Марскі к.

|| прым. канво́йны, -ая, -ае. К. салдат. Канвойная служба. У суправаджэнні канвойных (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)