кастры́чнік, -а, м.

1. Дзясяты месяц каляндарнага года.

2. (з вялікай літары). Рэвалюцыя 1917 года, а таксама яе гадавіна 7 лістапада (25 кастрычніка па старым стылі).

Свята Кастрычніка.

|| прым. кастры́чніцкі, -ая, -ае.

Кастрычніцкія святы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накану́не нареч., предлог напярэ́дадні;

накану́не ве́чером учо́ра ве́чарам;

накану́не пра́здника напярэ́дадні свя́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

несвято́чны, ‑ая, ‑ае.

Будны, не такі, як у свята. Несвяточны дзень. Несвяточны касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; незак., што і без дап.

Адзначаць свята або якую-н. падзею, знамянальны дзень.

С.

Новы год.

С. юбілей пісьменніка.

|| зак. адсвяткава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны.

|| наз. святкава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Маява́ць ’святкаваць першамайскае свята’ (Янк. 2). Да май ’свята 1 Мая’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дзевя́тнік, ‑а, м.

Уст. Хрысціянскае свята, якое адзначаецца ў чацвер дзевятага тыдня пасля вялікадня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засвяткава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; зак.

Разм. Прасвяткаваць больш, чым трэба, загуляцца ў час свята.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прысвя́так ’невялікае свята пэўнай вёскі ў гонар святога, у імя якога пабудавана царква’; ’перадсвяточны дзень’ (ТСБМ, Касп., Шат., Стан.), пры́святак, пры́светок, пры́сʼеток, прэ́святок, пры́свято ’невялікае рэлігійнае свята’ (Нар. сл., Сл. ПЗБ), прысвя́то ’тс’ (Скарбы). Укр. при́святок ’невялікае свята’. Прафіксальна-суфіксальны дэрыват ад свя́та (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адсвяткава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

1. Закончыць святкаваць. Адгрымелі салюты ў гонар перамогі, людзі адсвяткавалі сваё найвялікшае свята. Шахавец.

2. Справіць свята, наладзіць урачыстасць з якой‑н. нагоды. Адсвяткаваць юбілей. □ Калі нас куля праміне, Мы адсвяткуем нашу страчу. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трапа́р, ‑а, м.

Малітоўны верш для спеву ў гонар якога‑н. праваслаўнага свята або святога.

[Грэч. troparion.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)