прыдво́рны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да двара манарха.

Прыдворная пасада.

2.

У знач. наз. прыдво́рны, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Асоба, якая знаходзіцца пры манарху і ўваходзіць у яго акружэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́барны

1. прил. вы́борный;

~ная паса́да — вы́борная до́лжность;

2. в знач. сущ. вы́борный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дацэ́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дацэнта, належыць яму. Дацэнцкая пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асістэ́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да асістэнта. Асістэнцкая пасада. Асістэнцкія абавязкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маркшэ́йдэрства, ‑а, н.

1. Тое, што і маркшэйдэрыя.

2. Занятак, пасада маркшэйдэра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэзідэ́нцтва, ‑а, н.

Пост, пасада прэзідэнта; дзейнасць прэзідэнта. Атрымаць прэзідэнцтва. Працяглае прэзідэнцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дацэнту́ра, ‑ы, ж.

1. Званне, пасада дацэнта. Атрымаць дацэнтуру.

2. зб. Разм. Дацэнты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капіта́нства, ‑а, н.

1. Званне, пасада капітана.

2. Дзейнасць капітана. Марыць аб капітанстве.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінеку́ра, ‑ы, ж.

Кніжн. Пасада, якая добра аплачваецца і не патрабуе асаблівых турбот.

[Ад лац. sine cura — без клопату.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флі́гель-ад’юта́нцтва, ‑а, н.

Званне і пасада флігель-ад’ютанта; выкананне абавязкаў флігель-ад’ютанта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)