укры́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; 
1. Закрыць з усіх бакоў.
2. Запоўніць, засеяць чым
3. Схаваць, засцерагчы ад каго-, чаго
|| 
|| 
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
укры́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; 
1. Закрыць з усіх бакоў.
2. Запоўніць, засеяць чым
3. Схаваць, засцерагчы ад каго-, чаго
|| 
|| 
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аператы́ўнасць, ‑і, 
Уласцівасць аператыўнага. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ке́млівасць, ‑і, 
Уласцівасць кемлівага; здольнасць хутка разумець што‑н., разабрацца ў чым‑н.; здагадлівасць; цямкасць. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перачыта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; 
1. Прачытаць усё, многае. 
2. Прачытаць нанава, яшчэ раз. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прачыні́цца, ‑чыніцца; 
Не поўнасцю адчыніцца. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
смі́рна 1, 
Навыцяжку, не варушачыся і не размаўляючы (пра стойку пры камандзе). 
смі́рна 2, ‑ы, 
Пахучая смала.
[Грэч. smyrna.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэ́йка², -і, 
1. На чыгуначным пуці: вузкі стальны брус, па якім коцяцца колы цягніка.
2. 
На рэйкі чаго, у 
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ла́гер, -а, 
1. Часовая стаянка, пасяленне, звычайна пад адкрытым небам, у палатках.
2. Месца для ўтрымання вялікай колькасці ваеннапалонных ці зняволеных людзей.
3. Часовая стаянка войска ў палявых умовах, а таксама войска, размешчанае такім чынам; сталае месцазнаходжанне 
4. 
Піянерскі лагер — выхаваўча-аздараўленчая ўстанова для піянераў і школьнікаў у СССР.
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
незаўва́жаны, ‑ая, ‑ае.
Які не звярнуў на сябе ўвагі; якога не ўбачылі, не выявілі. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трэнірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; 
Навучаючы каго‑н., праводзіць сістэматычныя практыкаванні ў чым‑н. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)