смі́рна 1, прысл.

Навыцяжку, не варушачыся і не размаўляючы (пра стойку пры камандзе). Стаяла некалькі вінтовак, састаўленых у козлы, чатыры паліцаі пры ўваходзе партызан зам[е]рлі па стойцы «смірна». Навуменка.

смі́рна 2, ‑ы, ж.

Пахучая смала.

[Грэч. smyrna.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)