партыза́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. партыза́н партыза́ны
Р. партыза́на партыза́н
Д. партыза́ну партыза́нам
В. партыза́на партыза́н
Т. партыза́нам партыза́намі
М. партыза́не партыза́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

партыза́н, -а, мн. -ы, -за́н і -за́наў, м.

Удзельнік партызанскай вайны, баец партызанскага атрада.

Партызаны — народныя мсціўцы.

|| ж. партыза́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. партыза́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

партыза́н м. партиза́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

партыза́н, ‑а, м.

Удзельнік узброенай барацьбы, якая вядзецца атрадамі народных мас на акупіраванай тэрыторыі. Усе віталі Міколку, слаўнага машыніста браняпоезда, слаўнага партызана, смелага сына бальшавіка. Лынькоў. Як ішлі ў лясы партызаны На заклятага ворага-пана, — Расступаліся долы і горы, Шляхі значылі сонца і зоры. Купала.

[Фр. partisan.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Партыза́н ’удзельнік узброенай барацьбы, якая вядзецца атрадамі народных мас на акупіраванай тэрыторыі’ (ТСБМ). З рус. партиза́н ’тс’, якое праз ням. Partisan або франц. partisan ад італ. partigiano ’прыхільнік’ (гл. Фасмер, 3, 209).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

партызан, народны мсцівец, лясны салдат

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Партыза́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Партыза́ны
Р. Партыза́н
Партыза́наў
Д. Партыза́нам
В. Партыза́ны
Т. Партыза́намі
М. Партыза́нах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

му́жнасць, -і, ж.

Храбрасць, вытрымка, адвага.

М. партызан і падпольшчыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кле́фт

‘грэцкі партызан’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кле́фт кле́фты
Р. кле́фта кле́фтаў
Д. кле́фту кле́фтам
В. кле́фта кле́фтаў
Т. кле́фтам кле́фтамі
М. кле́фце кле́фтах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бясстра́шны, -ая, -ае.

Які не ведае страху; адважны.

Б. партызан.

|| наз. бясстра́шнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)