цеплатэ́хніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

1. Галіна тэхнікі, якая займаецца пытаннямі атрымання і выкарыстання цеплавой энергіі.

2. Комплекс навуковых дысцыплін па вывучэнні метадаў атрымання, ператварэння і выкарыстання цеплаты.

|| прым. цеплатэхні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мікраэлектро́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Галіна электронікі, якая займаецца стварэннем мініяцюрных радыёэлектронных устройстваў і іх выкарыстаннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паляні́ка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Травяністая паўночная расліна з цёмна-чырвонымі духмянымі ягадамі. прыдатнымі для яды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астрабата́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Раздзел астрабіялогіі, які вывучае біялагічныя праблемы існавання расліннасці на іншых планетах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінатэ́хніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Абсталяванне, тэхнічныя сродкі і прыёмы ў кінематаграфіі для вытворчасці і дэманстрацыі фільмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псіхатэ́хніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Аддзел прыкладной псіхалогіі, які займаецца метадамі вызначэння прыгоднасці чалавека да некаторых прафесій.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фо́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Спец. Гукавая арганізацыя паэтычнай мовы (гукавая інструментоўка, эўфанія); наогул — гукавы бок мовы.

[Ад грэч. phōnē — гук.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотамеха́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

У паліграфіі — сукупнасць спосабаў атрымання рэпрадукцый з дапамогай фатаграфічных і хімічных працэсаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Ніцалаза́ ’вярба размарыналістая, Salix rozmarinifolia L.’ (мін., Кіс.; Шат.), ніц‑лази, ніцая лаза ’нізкарослая вярба з тонкімі галінкамі і дробнымі лістамі’ (Др., Бяльк.), ніцлази ’жаўтазель фарбавальны, Genista tinetoria L.’ (гродз., Кіс.), ніцая лаза ’лазаніца, Naumburgia thyrsiflora Keich.’ (сураж., Касп.), ніцыя лозы, фалькл. (мін., Шн.), параўн. рус. зах. ницелоз ’Salix repens L.’ (Даль), укр. ницелоз ’тс’ (Грынч.). Да ніцы (гл.), да семантыкі параўн. ніцы (ницый) ’які нізка расце (аб кустах лазы)’ (пін., Доўн.-Зап., Жен. доля, 56), ніцая ’плакучая (бяроза)’ (Пал., 33).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

неатэкто́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Раздзел тэктонікі, які вывучае геалагічныя працэсы чацвярцічнага перыяду; а таксама самі гэтыя працэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)