Verbum

гумары́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Сукупнасць гумарыстычных мастацкіх твораў.

2. Нешта смешнае, камічнае (разм.).

|| прым. гумарысты́чны, -ая, -ае.

Гумарыстычныя апавяданні.

Г. часопіс.

вядо́ма.

1. пабочн. сл. Зразумела, канечне, несумненна.

Нам хацелася, в., пачуць ад яго нешта незвычайнае.

2. часц. Бясспрэчна, так.

Ты напішаш мне? — В. напішу.

саўдзе́льнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Сумесна ўдзельнічаць з кім-н. у чым-н., быць саўдзельнікам чаго-н. (часцей пра нядобрую справу, нешта несамавітае, непрыстойнае).

станавы́¹, -а́я, -о́е.

У выразе: станавы хрыбет чаго (кніжн.) — аснова чаго-н., нешта галоўнае, цэнтральнае ў якім-н. пытанні (першапачаткова — тое, што і пазваночнік).

фарс, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Тэатральная п’еса лёгкага, сатырыка-гумарыстычнага зместу.

2. перан. Нешта ганебнае, цынічнае.

Пусты ф.

|| прым. фа́рсавы, -ая, -ае.

чартаўшчы́на, -ы, ж.

1. зб. Усё тое, што звязана з нячыстай сілай.

2. перан. Нешта неверагоднае, незразумелае, недарэчнае (разм.).

Усю ноч вярзлася нейкая ч.

патае́мны, -ая, -ае.

1. Скрыты ад іншых; сакрэтны.

Патаемнае месца.

Патаемная размова.

2. Загадкавы, таямнічы.

У іх дзеяннях было нешта патаемнае.

|| наз. патае́мнасць, -і, ж.

нава́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Нешта новае, новаўвядзенне.

2. У юрыспрудэнцыі — спыненне ранейшага абавязацельства па дамоўленасці бакоў і замена яго новым абавязацельствам (спец.).

кра́тацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

1. Рухацца, скранацца з месца.

Машына кратаецца з месца.

2. Варушыцца.

У траве нешта кратаецца.

|| зак. пакра́тацца, -аюся, -аешся, -аецца.