стул​I м.

1. (мебель) крэ́сла, -ла ср.;

2. (подставка) падста́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нямо́гласць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць нямоглага. Марыя Хведараўна, перамагаючы сваю вяласць і нямогласць, узнялася з крэсла. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адапхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

1. Штуршком адсунуць, аддаліць.

А. нагой крэсла.

2. Моцна напіраючы, адціснуць, прымусіць адысці.

Ён адапхнуў мяне і стаў наперадзе.

|| незак. адпіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і адпі́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́ручань, -чня, звычайна мн. -чні, -чняў, м.

1. На трапах, на лесвіцах, на бартах суднаў, пры дзвярах вагонаў — прут, брусок, рэмень, за які трымаюцца рукой пры спуску, пад’ёме.

Трымацца за п.

2. Апора для рук у крэсле, калясцы і пад.

Крэсла з поручнямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскла́сціся¹, -кладу́ся, -кладзе́шся, -кладзе́цца; -кладзёмся, -кладзяце́ся, -кладу́цца; -кладзі́ся; зак.

1. Раскласці, размясціць свае рэчы, маёмасць (разм.).

Р. са сваімі кнігамі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прыняць раскладзены выгляд.

Крэсла лёгка расклалася.

|| незак. расклада́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і раскла́двацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разлама́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; -ламі́; -лама́ны; зак., што.

1. Ламаючы, падзяліць на часткі, на кавалкі.

Р. крэсла.

2. Разбурыць, разваліць.

Р. дзверы.

|| незак. разло́мліваць, -аю, -аеш, -ае і разло́мваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разло́м, -у, м., разло́мліванне, -я, н. і разло́мванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трохно́гі, ‑ая, ‑ае.

На трох нагах, ножках. Трохногі столік. // З адной (з чатырох) пашкоджанай або зламанай нагой, ножкай. Трохногае крэсла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чы́рканне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. чыркаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. За сцяной пачулася чырканне запалкі, адсунулі крэсла. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падлако́тнік, ‑а, м.

Ручка крэсла, на якую абапіраюцца локцем у час сядзення. Алесь сядзіць каля стала ў цвёрдым з падлакотнікамі крэсле. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начыстату́, прысл.

Разм. Тое, што і начыстую (у 2 знач.). [Сакратар] жвава адсунуў сваё крэсла, падсеў бліжэй да Жывіцы: — Гавары ўсё, начыстату. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)