Істо́чка ’крыніца’ (Прышч. дыс., 136), істочнік (водны) (Інстр. I). Рус. исто́чник, балг. и́зточник. Ст.-рус. источникъ запазычана са ст.-слав. источьникъ ’крыніца’, утворанага ад дзеяслова источити ’выліць, выцечы’ (Шанскі, 2, I, 134). Бел. суфіксацыя ‑к‑a. Гл. выток, цячы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пуштэ́нт ’камень, якім націраюць боты для глянцу’ (Бяльк.). Запазычанне, крыніца невядомая.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Крыні́чнік ’крынічнік паручайны, Veronica beccabunga L.’ (Кіс., Гарэц.). Да крыніца 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
целе́бный гаю́чы; (лекарственный) ле́кавы; (полезный для здоровья) здаро́вы;
целе́бное сре́дство гаю́чы (ле́кавы) сро́дак;
целе́бные тра́вы ле́кавыя тра́вы, зёлкі;
целе́бный исто́чник ле́кавая крыні́ца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Зрудлі́нка ’крынічка’ (Сл. паўн.-зах.). Памянш. ад зрудла < польск. źródło ’крыніца’. Гл. жарало.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
укру́г, прысл. і прыназ.
Абл.
1. прысл. Кругом, вакол. Раз бяседа вялікая ў князя была: На пасад дачку княжну садзілі; За сталом він заморскіх крыніца цякла, Бегла музыка ўкруг на паўмілі. Купала.
2. прыназ. з Р. Вакол чаго‑н. Няяркая, маленькая вясёлка Укруг месяца ледзь бачна зіхаціць. Багдановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ёрбалка ’бервяно, на якое кладзецца столь’ (Касп.). Магчыма, кантамінаваная форма. Крыніца першай часткі слова (ёр‑) невядомая.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
баяздо́льнасць, ‑і, ж.
Гатоўнасць выконваць баявыя дзеянні. Баяздольнасць арміі. □ Час быў вельмі напружаны. Трэба было.. актывізаваць дзейнасць падпольных партыйных арганізацый і іх работу сярод насельніцтва, узмацніць баяздольнасць партызанскіх атрадаў. Казлоў. // Здольнасць вырашаць адказныя задачы. Маркс няспынна падкрэсліваў, што ў ідэйным адзінстве і згуртаванасці пралетарскай партыі заключаецца крыніца яе баяздольнасці. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Карні́з праз ням. Karnies з італ. cornice (першасная крыніца: лац. coronis < ст.-грэч. κορωνίς (Фасмер, 2, 202).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Басаць ’рэзаць’, арго (Рам., IX, 5). Паводле Раманава (там жа), запазычанне з тат. мовы (дакладная крыніца не прыводзіцца).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)