Про́серэ́д ’пясчаны востраў ці каса на рацэ’ (ТС), прасяро́д ’востраў на рацэ’ (Талстой, Геогр.). Укр. просере́д ’пясчаная каса каля берага ці пасярод Дняпра’. Да сярод, сярэдзіна (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ашча́дны

1. бережли́вый, расчётливый;

а. чалаве́к — бережли́вый челове́к;

2. сберега́тельный;

~ная ка́са — сберега́тельная ка́сса

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэа́л ​1, ‑а, м.

Даўнейшая іспанская сярэбраная манета.

[Ісп. real.]

рэа́л ​2, ‑а, м.

Стол з пахіленай верхняй дошкай, на якую ставіцца каса са шрыфтам для набору.

[Ням. Regal.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Во́тмеле ’пясчаная каса ў рацэ’ (Яшк.). Гл. водмель.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Каса́сты ’касаслоі, з доўгай касою’, да каса (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ке́сьцэ ’асада касы, цаўё, касаўё, касавільна’ (Дразд.). Да каса (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сберега́тельный ашча́дны;

сберега́тельная ка́сса ашча́дная ка́са;

сберега́тельная кни́жка ашча́дная кні́жка;

сберега́тельное лече́ние мед. зберага́льнае (ашчаджа́льнае) лячэ́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ако́сак, ‑ска, м.

Старая, з вузкім, зрэзаным палатном каса. На двары, чутно, Васілька клепле касу. Яму Маня знайшла недзе акосак, каб хапіла сілы пацягнуць яго на Васільковы дванаццаць гадоў. Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ *Патра́ўна, потраўно ’крута (асадзіць касу)’ (ТС). З пад траву — тады каса рэжа траву ніжэй.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

біле́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да білета, прызначаны для продажу білетаў (у 1 знач.). На станцыі .. [Лабановіч] даведаўся дакладна, калі прыходзіць пасажырскі поезд на Мінск і калі адчыніцца білетная каса. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)