скаці́на, -ы, ж. (разм.).
1. зб. Буйная сельскагаспадарчая жывёла.
Пасвіць скаціну.
Пагнаць скаціну ў поле.
2. перан. Грубы, бяздушны чалавек (груб., лаянк.).
|| памянш.-ласк. скаці́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фельдфе́бельскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фельдфебеля. Фельдфебельскія пагоны. // перан. Уст. Вельмі грубы, салдафонскі. Фельдфебельскае слаўцо.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
га́матны, ‑ая, ‑ае.
Абл. Залішне прасторны, вялікі; грубы (часцей пра вопратку). Жанчыніна вопратка была цяжкая і гаматная. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гру́ба I нареч. гру́бо; см. гру́бы
гру́ба II нареч. пло́тно; то́лстым пласто́м, сло́ем; (больши́ми) ломтя́ми, куска́ми;
г. слаць — пло́тно (то́лстым пласто́м, сло́ем) стлать;
г. рэ́заць — (больши́ми) ломтя́ми (куска́ми) ре́зать; см. грубы́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гру́ба, ‑ы, ж.
Абл. Грубка. Сяджу ў пакоі каля цёплай грубы. Караткевіч. У зачыненай грубе датлявае крамяны жар. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
балага́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да балагана. Балаганны будынак. Балаганная пацеха.
2. перан. Разм. Грубы, пошлы, штукарскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ва́рвар, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. У старажытных грэкаў і рымлян: пагардлівая назва чужаземца.
2. Некультурны, грубы, жорсткі чалавек.
Фашысцкія варвары.
|| ж. ва́рварка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (да 2 знач.; разм.).
|| прым. ва́рварскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прагля́д, -ду м., в разн. знач. просмо́тр;
п. спекта́кля — просмо́тр спекта́кля;
гру́бы п. — гру́бый просмо́тр
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
башыбузу́к, ‑а, м.
1. Гіст. Салдат нерэгулярных войск у Турцыі ў 18–19 стст.
2. перан. Грубы, нястрымны, бязлітасны, жорсткі чалавек. Царскія башыбузукі.
[Цюрк.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Адсіка́цца ’на слушную заўвагу даваць грубы адказ’ (КЭС). Гл. сікацца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)