букле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

Друкаванае выданне падарункавага, даведачнага або рэкламнага характару на адным лісце, якое разгортваецца як шырма.

Б. «Літаратурны музей Янкі Купалы».

|| прым. букле́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праспе́кт², -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

1. Праграма, план чаго-н.

П. новага вучэбнага дапаможніка.

2. Гандлёвае даведачнае выданне рэкламнага характару

|| прым. праспе́ктавы, -ая, -ае і праспе́ктны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыжыццёвы, ‑ая, ‑ае.

Які адбыўся, быў зроблены пры чыім‑н. жыцці. Прыжыццёвае выданне збору твораў. Прыжыццёвая слава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часо́піс, -а, мн. -ы, -аў, м.

Перыядычнае выданне ў выглядзе кніжкі, у якой змешчаны артыкулы або мастацкія творы розных аўтараў.

Аформіць падпіску на часопісы і газеты.

|| прым. часо́пісны, -ая, -ае.

Ч. варыянт рамана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стэрэаты́пны в разн. знач. стереоти́пный;

~нае выда́нне — стереоти́пное изда́ние;

с. адка́з — стереоти́пный отве́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Выдава́ць ’выпускаць у свет (кнігу або інш.)’, рус. ’издавать’, выда́нне, выдаве́ц, выдаве́цтва (Яруш., БРС, Гарэц., Байк. і Некр.), укр. видава́ти ’выдаваць (кнігі)’, видання, видавець//видавник, видавництво ’выдавецтва, выданне’, польск. wydawać ’тс’, wydanie, wydawca, wydawnictwo. Польскія словы, паводле Брукнера, 84, развілі спецыяльнае значэнне пад уплывам ням. мовы; такі ўплыў праз пасрэдніцтва польскай мовы ці непасрэдна можна дапусціць і для бел. і ўкр. слоў. Паводле Крукоўскага, Уплыў, 149, калька з рус. издавать.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

повреме́нный

1. перыяды́чны;

повреме́нное изда́ние перыяды́чнае выда́нне;

2. пачасо́вы;

повреме́нная опла́та пачасо́вая апла́та;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпісны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да падпіскі (у 1 знач.). Падпісная цана. Падпісны ліст. // Які распаўсюджваецца па падпісцы. Падпісное выданне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

факсі́мільны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да факсіміле (у 1 знач.). // Які з’яўляецца факсіміле. Факсімільнае выданне рукапісаў. // Які ўзнаўляе факсіміле. Факсімільны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымеркава́ць, -мярку́ю, -мярку́еш, -мярку́е; -мярку́й; -меркава́ны; зак.

1. што да чаго. Аднесці да якога-н. тэрміну.

П. выданне кнігі да юбілею.

2. Прыйсці ў патрэбны момант, трапіць у час.

Прымеркаваў к самаму абеду.

|| незак. прымярко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)