мяну́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Імя, якое даюць хатняй жывёліне.

У яго сабакі была мянушка Бялюсь.

2. Жартоўнае або канспірацыйнае імя чалавека.

Партыйная м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апрача́ і апро́ч, прыназ. з Р.

1. За выключэннем каго-, чаго-н.

Дома ўсе, а. бацькі.

2. У дадатак да каго-, чаго-н.

У хаце, а. ложка, была і канапа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарачыня́, -і́, ж.

1. Гарачае, моцна нагрэтае паветра.

У хаце была г.

Ну і г. сёлета ў ліпені!

2. Цеплыня арганізма, выкліканая прылівам крыві ў час моцнага душэўнага ўзбуджэння.

Усё цела налілося гарачынёй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прабы́ць, -бу́ду, -бу́дзеш, -бу́дзе; -бы́ў, -была́, -ло́; -бу́дзь; зак.

Пражыць, правесці некаторы час дзе-н., у якасці каго-н., у якім-н. стане.

У гасцях мы прабылі роўна тыдзень.

Месяц прабыў без работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

урачы́стасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. гл. урачысты.

2. Святкаванне якой-н. выдатнай падзеі.

Сямейная ў. (з выпадку дня нараджэння, шлюбу і пад.).

3. Стан прыўзнятасці, натхнення, захаплення.

На душы была ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саракаго́ддзе, -я, н.

1. Тэрмін, прамежак часу ў 40 гадоў.

2. Гадавіна якой-н. падзеі, якая была 40 гадоў таму назад.

С. навучальнай установы.

С. маёй сяброўкі (саракавы год нараджэння).

|| прым. саракагадо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зыхо́д, -ду м., в разн. знач. исхо́д;

з. паяды́нку — исхо́д поеди́нка;

ноч была́ на ~дзе — ночь была́ на исхо́де;

на ~дзе жыцця́ — на зака́те дней; на скло́не лет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адзе́жа, -ы, ж.

Тое, што і адзенне (у 1 знач.; разм.).

Набыць зімовую адзежу.

|| памянш. адзе́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Каб не ежка ды не адзежка, была б грошай дзежка (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кісце́нь, -цяня́, мн. -цяні́, -цянёў, м.

Даўнейшая зброя ў выглядзе кароткай палкі, на адным канцы якой падвешваўся металічны шар ці іншы цяжар для нанясення ўдараў, а на другім была пятля для надзявання на руку.

Разбойнік з кісцянём.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фа́рба ж., в разн. знач. кра́ска;

акварэ́льныя ~бы — акваре́льные кра́ски;

цьмя́ныя ~бы тума́ннай ра́ніцы — ту́склые кра́ски тума́нного у́тра;

прамо́ва была́ бе́дная ~бамі — речь была́ бедна́ кра́сками;

згусці́ць ~бы — сгусти́ть кра́ски

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)