лёт лёт, род. лёту м.;

лови́ть (хвата́ть) на лету́ лаві́ць (хапа́ць) на ляту́;

стреля́ть (бить) в лёт охот. страля́ць (біць) на ляту́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наба́т наба́т, род. (о большом барабане) наба́та и (о сигнале) наба́ту м., звон, род. зво́ну м.;

◊

бить в наба́т біць у звон (наба́т);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трево́га ж. трыво́га, -гі ж.; (беспокойство) непако́й, -ко́ю м.;

возду́шная трево́га паве́траная трыво́га;

◊

бить трево́гу падыма́ць (біць) трыво́гу;

ло́жная трево́га несапра́ўдная (фальшы́вая) трыво́га;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

латашы́ць несов., разг.

1. рвать, обрыва́ть (жадно, не разбирая, портя);

л. гаро́х — рвать горо́х;

2. уничтожа́ть (пожирая, вытаптывая);

3. бить, колоти́ть, разбива́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ударя́ть несов.

1. (бить) біць; (наносить удары) удара́ць; (стукать) сту́каць;

2. в др. знач. удара́ць; см. уда́рить​ 2;

3. прост. (ухаживать) прыўдара́ць, ганя́цца, бе́гаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чело́​I ср., уст., поэт. чало́, род. чала́ ср.; лоб, род. ілба́ и (после гласных) лба м.;

◊

бить чело́м уст., теперь шутл. біць чало́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замалаці́ць сов.

1. (начать молотить) замолоти́ть;

2. разг. зарабо́тать молотьбо́й;

3. разг. (начать колотить, стучать, бить) заколоти́ть;

4. перен., разг. (быстро заговорить) затарато́рить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чало́, род. чала́ ср., уст. чело́;

◊ біць чало́м — бить чело́м;

на чале́ — (з кім) во главе́ (с кем);

стая́ць на чале́ — стоя́ть во главе́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глушы́ць несов.

1. в разн. знач. глуши́ть;

рэ́зкія гу́кі глу́шаць мяне́ — ре́зкие зву́ки глу́шат меня́;

роў мато́ра глу́шыць му́зыку — рёв мото́ра глу́шит му́зыку;

пустазе́лле глу́шыць збо́жжа — сорня́к глу́шит хлеба́;

г. мато́р — глуши́ть мото́р;

г. ры́бу — глуши́ть ры́бу;

г. імкне́нні — глуши́ть стремле́ния;

2. прост. (разбивать на куски) бить, кроши́ть;

г. пасу́ду — бить (кроши́ть) посу́ду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пасце́паць ’пазбіваць’ (ТС), ’пакляпаць касу’ (докш:, Сл. ПЗБ), пасцёбаць ’тс’ (барыс., смарг., Сл. ПЗБ), пасцеп‑ вацца ’пацепвацца ад марозу’, ’абтрасацца (пра вераб’я)’ (Янк. 3.). Да ⁺ЦЯПЦІ, роднаснага да цяпаць (гл.). Узыходзіць да прасл. te(p)tit tepę: укр. тепти, рус. тепти ’бить’, н.-луж. śepaś, в.-луж. серад ’тс’, чэш. tepati, debati ’біцца, стукаць’, славац. tepať ’тс’, ’чаканіць’, славен. tėpsti ’біць, грукаць’, серб.-харв. те̏псти ’біць, малаціць’, ’булькаць’, тёпсти се ’біцца, тузацца’, макед. тепа ’біць, збіваць’, тепа се ’біцца адзін з другім’, тепаница ’бойка’, тепач ’задзіра’, балг. тепам ’валяць, трамбаваць, біць’, ст.-слав. тепѫ, тети ’біць бізуном, удараць’. Паводле Махэка₂ (640), корань tep⇉гукаперайманне. Форма ‑сцёб‑ пад уплывам рус. стебать.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)