чело́I ср., уст., поэт. чало́, род. чала́ ср.; лоб, род. ілба́ и (после гласных) лба м.;
◊
бить чело́м уст., теперь шутл. біць чало́м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)