сухата́, -ы́, ДМ -хаце́, ж.
1. Адчуванне сухасці, адсутнасць вільготнасці (разм.).
С. ў роце.
2. Гарачая сухая пагода.
Цэлы май стаяла с.
3. перан. Клопат, турбота, туга (разм.).
На душы с.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
смыле́нне, ‑я, н.
Адчуванне пякучага болю, гарачыні ў целе. Мучыць смыленне ў грудзях.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бале́ць¹, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -лі́ць; незак.
1. Выклікаць адчуванне болю.
Сэрца баліць.
Баліць (безас.) пад лыжачкай.
Душа баліць (перан.).
2. перан. Хваляваць, турбаваць.
Шчыраму сэрцу і чужая болька баліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мізэ́рнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць мізэрнага. Як і заўсёды, спыніў .. [Клеманса] страх, адчуванне свае мізэрнасці. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Карчане́ць ’моцна азябшы, траціць адчуванне’ (ТСБМ, Чорны) («зрабіцца як корч, як пень»), параўн. дубець у тым жа значэнні. Гл. корч.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
чу́вствование книжн., уст.
1. (состояние) адчува́нне, -ння ср.; пачува́нне, -ння ср.;
2. (чувство) пачуццё, -цця́ ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пачу́так ’адчуванне, настрой’ (Сцяшк.) — аддзеепрыметнікавае ўтварэнне з суфіксам ‑ак (аб ім Сцяцко, Афікс. наз., 23 і 82), як абу́так, збы́так ’збытае’. Беларускае.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
рабаці́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ці́ць; незак.
1. што. Пакрываць рабаціннем (у 2 знач.), рабізной (у 1 знач.).
Ветрык злёгку рабаціў лужыны.
2. Выклікаць адчуванне рабізны, стракатасці ў вачах.
Аж р. у вачах.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ра́дасць, -і, ж.
1. Вясёлае пачуццё, адчуванне вялікага душэўнага задавальнення.
Скакаць ад радасці.
Паведаміць з радасцю.
2. Падзея, абставіны і пад., якія даюць асалоду, шчасце.
Паехаць у госці да бабулі — самая вялікая р. для дзяцей.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цьмя́ны
1. (неяркий) ту́склый;
~нае святло́ — ту́склый свет;
2. перен. нея́сный, тума́нный, сму́тный;
~нае адчува́нне — нея́сное (тума́нное, сму́тное) ошуще́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)