адчува́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адчува́нне |
адчува́нні |
| Р. |
адчува́ння |
адчува́нняў |
| Д. |
адчува́нню |
адчува́нням |
| В. |
адчува́нне |
адчува́нні |
| Т. |
адчува́ннем |
адчува́ннямі |
| М. |
адчува́нні |
адчува́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адчува́нне, -я, мн. -і, -яў, н.
1. Псіхічны працэс успрымання з’яў аб’ектыўнага свету пры іх уздзеянні на органы пачуццяў.
А. дотыку.
А. новага.
2. Перажыванне, уражанне, прадчуванне; успрыманне свядомасцю, разуменне; пазнаванне.
Паэтычнае а. свету.
А. рэчаіснасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адчува́нне ср.
1. ощуще́ние;
а. патрэ́бы ў чым-не́будзь — ощуще́ние необходи́мости (нужды́) в чём-л.;
2. чу́вство;
а. но́вага — чу́вство но́вого;
3. самочу́вствие
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адчува́нне, ‑я, н.
Спец.
1. Псіхічны працэс успрымання асобных уласцівасцей прадметаў і з’яў аб’ектыўнага свету пры іх непасрэдным уздзеянні на органы пачуцця. Адчуванне ёсць вобраз матэрыі, якая рухацца. Інакш, як праз адчуванні, мы ні аб якіх формах рэчыва і ні аб якіх формах руху нічога даведацца не можам; адчуванні вызываюцца дзеяннем рухаючайся матэрыі нашы органы пачуццяў. Ленін.
2. Перажыванне, уражанне, прадчуванне. З адчуваннем непапраўнага няшчасця.. стары падводзіў эшалон да станцыі. Мележ. Марына Паўлаўна праз цэлы дзень жыла ў ружовым чадзе новага адчування. Зарэцкі. // Успрыманне свядомасцю, разуменне; пазнаванне. Паэтычнае адчуванне свету. Адчуеш не рэчаіснасць.
3. Самаадчуванне, стан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адчуванне, пачуццё, пачуванне, чуццё, уражанне, інстынкт, асацыяцыя
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
бале́ць
‘пра адчуванне болю’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
балі́ць |
баля́ць |
| Прошлы час |
| м. |
бале́ў |
бале́лі |
| ж. |
бале́ла |
| н. |
бале́ла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
боль, -ю, мн. бо́лі, -яў, м.
Адчуванне фізічнай або маральнай пакуты.
Зубны б.
З болем у душы.
|| прым. бо́левы, -ая, -ае.
Болевае адчуванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бо́язь, -і, ж.
Адчуванне страху, небяспекі.
Перамагчы б.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ощуще́ние
1. (восприятие) адчува́нне, -ння ср.;
2. (переживание, чувство) адчува́нне, -ння ср., пачуццё, -цця́ ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пяко́тка, -і, ДМ -тцы, ж.
Адчуванне пякучага болю ў страваводзе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)