татуі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць) татуіроўку па чым‑н. Татуіраваць руку.

[Фр. tatouer ад палінезійскага.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўсці́ць, ‑ціць; незак., каго.

Рабіць тоўстым або больш тоўстым, надаваць выгляд тоўстага чалавека. Новая ватоўка таўсціла хлопца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыркулява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; незак.

Рабіць кругавы рух. кругаварот. Вада цыркулюе па трубках. Кроў цыркулюе па целе.

[Ад лац. circulus — круг.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дра́паць¹, -аю, -аеш, -ае; -аны; незак., каго-што.

Рабіць драпіны чым-н. вострым, цвёрдым на якой-н. паверхні.

Голле драпала рукі.

|| аднакр. драпану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. дра́панне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

валту́зіцца, -ту́жуся, -ту́зішся, -ту́зіцца; незак. (разм.).

1. Рабіць бязладныя, хаатычныя рухі, дурэючы або стараючыся вызваліцца з якога-н. становішча.

Дзеці валтузяцца.

2. Доўга займацца якой-н. справай, важдацца.

Няма часу цяпер з гэтым в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вентылява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны і вентылі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; незак., што.

Рабіць вентыляцыю (у 1 знач.).

|| зак. правентылява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й, -лява́ны і правентылі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́ркацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).

1. Корпацца, капацца ў чым-н.

П. ў рэчах.

2. Займацца чым-н. карпатлівым, марудным, а таксама рабіць што-н. марудна.

П. з апаратурай.

|| наз. по́рканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

п’яні́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ні́ць; незак., каго-што.

Рабіць п’яным.

Віно п’яніць.

Духмяны пах квецені п’яніў галовы.

Поспехі п’яняць (перан.).

|| зак. ап’яні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; -нёны.

Шчасце ап’яніла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інсты́нкт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыроджаная здольнасць рабіць бессвядомыя мэтанакіраваныя дзеянні ў адказ на змены ўнутранага або знешняга асяроддзя.

І. самазахавання.

2. Падсвядомае прадчуванне чаго-н., унутранае чуццё.

Мацярынскі і.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калма́ціць, -ма́чу, -ма́ціш, -ма́ціць; -ма́чаны; незак., каго-што.

Рабіць калматым, кудлаціць, касмаціць.

К. воўну.

К. валасы.

|| зак. пакалма́ціць, -ма́чу, -ма́ціш, -ма́ціць; -ма́чаны, раскалма́ціць, -ма́чу, -ма́ціш, -ма́ціць; -ма́чаны і (разм.) скалма́ціць, -ма́чу, -ма́ціш, -ма́ціць; -ма́чаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)